Lieve vreemdeling,
Een rood hoofd krijgen in plaats van ontkennen is een uitstekende manier om jezelf verdacht te maken bij je vriendin Zara.
‘Je gelooft me niet, omdat je de verkeerde vragen stelt’, zei ik nog.
Je vraagt ‘Wie is Deborah?’ maar je bedoelt ‘Wat betekent ze voor je?’
Je zei toen: ‘Wat betekent ze voor je?’
‘Kijk.
Om te begrijpen hoe het zit.
Moet je beseffen.
Dat ik Deborah ken van de middelbare school.’
Stilte.
‘Dus?’ vroeg je.
‘Dus niks.’
‘Maar waarom stuurt ze je dan een berichtje met: “Dit hadden we beter niet kunnen doen”?’
Ik haal mijn schouders op.
Ik kijk naar mijn telefoon.
Ik vraag: ‘Wat gaan we eten eigenlijk?’
Deborah overhandigde me dus op het terras een vriendenboekje en vroeg of ik het thuis wilde invullen.
Nou, ik vulde het niet thuis in, maar achter een computer op school.
Je bent heel goed in: ongrijpbaar zijn.
Als er een boek over jou wordt geschreven dan is dit de titel: Gone girl.
Het gênantste dat we samen meemaakten: toen je me in de supermarkt negeerde.
Tips voor de eeuwige jeugd: je-weet-wel in je gezicht uitsmeren.
Dit wist je nog niet over mij: ik denk nog steeds elke avond aan je voordat ik ga slapen.
Dit heb ik het laatst gegoogled: Was Oscar Wilde een vrije ziel?
Beste uitvinding ooit: George Clooney koffie.
Ik kan niet leven zonder: J O U.
Mijn guilty pleasure: een vrouw met een lange tong en een bril.
Ik zou best wel eens een beschuitje willen eten met…: een vrouw met lange tong en een bril.
Je inspireert mij door: me elke keer weer te negeren.
Dit ben jij in drie woorden: een intelligente, gevoelige, mooie, ongrijpbare vrouw.
Mijn wens voor jou: dat het gevoel dat je iets mist verdwijnt als je aan mij denkt.
Is Tipp-Ex nog een product dat ze verkopen?
Zara zei dingen als:
‘Je bent in de war.’
‘Dit is niet de echte jij.’
‘Je hebt ook veel te verwerken de afgelopen tijd.’
‘Maar ik houd nog steeds van je.’
‘Als je maar eerlijk bent.’
Het begon met een feestje van de studie.
Deborah was er.
Ik was er.
We waren dronken, oké?
We waren gewoon dronken.
We waren gewoon dronken op een studiefeestje en we besloten naar buiten te gaan om een luchtje te scheppen in een steeg.
Kan toch?
Toen zaten mijn lippen op die van haar.
Daarna ging ik aan haar borsten zitten.
Alleen dat wilde ze niet.
Maar ik mocht wel aan haar billen zitten.
Oooh, haar billen.
Nou. Dat.
Toen zei ik: ‘Ik heb een vriendin.’
‘Dan stoppen we hier toch mee?’
Ik knikte.
Zij knikte.
Wat zijn we toch verstandig.
Dus Zara zei: ‘Ik ben in ieder geval blij dat je eerlijk bent, maar ik geloof je nog steeds niet.’
‘Luister, liefje.
Het is geen excuus, maar…
Laat ik vooropstellen.
Ik denk niet dat ik verliefd op haar ben.
Maar het is wel een beetje uit de hand gelopen allemaal.
Dat besef ik ook.
Maar dit is gewoon het hele verhaal.
Vergeef me, oké?
Vergeef me.’
Soms moet je iets doen wat niet mag om je weer levend te voelen.
‘Kijk Zara.
Ik geloof in vrije liefde.
Monogamie is maar een concept.
Oké, ik ben een lul.
Ik wil ook bij je blijven, lieffie.
Je bent het beste wat me is overkomen.
Ik weet niet waar ik last van had.
Jij verdient dit niet.
Sorry.
Oké?
Sorry.
Maar er is echt niets gebeurd. Behalve mijn lippen op die van haar.
Oooh, haar billen.
Ik ben haar al vergeten.
Zie. Ik heb haar zelfs al geblokkeerd in mijn telefoon.
Kijk maar in mijn telefoon.
Kijk maar.
Ik heb geen geheimen.
Nooit gehad ook.
Nooit.’
Alleen met anderen is een twaalfdelig verhaal over kiezen tussen jezelf of je familie. Elke woensdag een nieuw hoofdstuk.
Lees de vorige hoofdstukken terug:
∆1. Ik denk niet dat mijn familie me echt begrijpt
∆2. Hoe wij ruzie maken in dit gezin
∆ 3. Tussen overgevoelig en ongevoelig in zitten
∆4. Toen de wereld aan zijn einde kwam
∆5. Je hoeft niet van iemand te houden om bij diegene te blijven
