Lieve vreemdeling,
Ik kan dit niet vaak genoeg benadrukken: schrijf korte zinnen.
Altijd.
Korte zinnen houden je bij de les.
Wat wil je nou zeggen?
Zeg dat dan.
Schrijf er niet omheen.
Maak het niet ingewikkelder of slimmer dan het is.
Korte zinnen lezen fijner.
Omdat je direct zegt wat je bedoelt.
Overigens is er niets mis met heel lange, mooie, geconstrueerde zinnen vol beeldspraak en poëzie.
Maar vaak vliegen ze uit de bocht.
Bovendien zijn lange zinnen lastiger te corrigeren. En het is ook moeilijker te ontleden wat nou je punt is.
Bovendien leest het gewoon minder fijn.
Als je het in een lange zin kan zeggen, kan je het ook in meerdere korte zinnen zeggen.
De boodschap wordt er niet anders van.
Leer het jezelf aan. Schrijf korte zinnen.
Het maakt niet uit hoe kort ze zijn.
Zolang je varieert, heeft je tekst ritme.
We willen allemaal ritme op de dansvloer.
Ook jij, tiny dancer.
Liefs,
Tomson
In mijn microlessen vertel ik in 350 woorden (of minder) hoe je van je tragedie kunst maakt. In mijn mesolessen vertel ik je in 1000 woorden of minder hoe je dat doet. In mijn makro lessen is er geen plafond: alleen maar kwetsbaarheid
