Lieve vreemdeling,
Als de overvaller met bivakmuts naar de auto rent, doet Ryan Gosling vanachter zijn stuur de deur van de achterbank open.
Dat klikgeluidje van de hendel… Oorgastisch.
Een opzwepend deuntje (Tick of the clock van Chromatics) onder de hele scène.
Ze kijken beiden naar de open deur van een loods in de avond. Ryan stoïcijns. De overvaller gefrustreerd. Geschiet klinkt. Overvaller twee verschijnt, rent naar de auto en ze rijden weg. Een achtervolging met de politie begint, die eindigt met het nummer Nightcall van Kavinsky en een ansichtkaartshot van Los Angeles.
Op de helft van de film is er opnieuw een overval. Deze keer overdag. Ryan wacht in de auto met drie deuren. Ditmaal lijkt hij meer gespannen. Een tweede auto met geblindeerde ramen verschijnt ook op de parkeerplaats. Er zit geen muziek onder deze scène. Alleen de stilte, wat de spanning bijna ondragelijk maakt. Een vrouwelijke overvaller rent met de buit als eerste naar de auto.
Ryan opent de deur aan passagierskant en laat de stoel vooruitklappen, zodat ze in kan stappen. Oorgastisch.
Ze kijken beiden gespannen naar het gebouw. Overvaller twee komt naar buiten. De buurman van Ryan, die een schuld heeft bij een paar criminelen. Ryan had een onuitgesproken seksuele spanningsromance met de buurvrouw toen de buurman in de gevangenis zat. Nu hij uit de gevangenis is met schuldproblemen, besloot hij hem te helpen als vluchtautobestuurder. (Wat een held is hij ook.)
De buurman loopt richting de auto, maar wordt dan onverwacht vanuit het raam neergeschoten. Ryan scheurt met de auto weg. De geblindeerde wagen gaat erachteraan. Een autoachtervolging begint.
Toen ik de film Drive tien jaar geleden voor het eerst zag in de bioscoop, ben ik drie weken later nog een keer gegaan.
- De soundtrack (jij kent ook alle nummers dankzij deze film).
- De melancholische mood.
- De dromerige camerashots.
- De spannende actiescènes.
- De romance tussen Ryan en Carey Mulligan (4ever een crush op haar 🫶🏼. Love U Carey, ik wil baby’s met je).
- En natuurlijk Ryan zelf, als de stoïcijnse stuntman die in de nacht bijbeunt als vluchtautobestuurder. Hij zegt de hele film echt bijna niks. 116 woorden welgeteld.
- Maar serieus. Ryan is zo cool met zijn leren stuntmanjas aan en met een tandenstoker in zijn mond.
- Ik wil Ryan zijn met een stuntmanjas en met een tandenstoker in mijn mond.
- 24/7.
Ik heb de film afgelopen weekend herbeken. Voor het eerst in vijf jaar tijd. De melancholische mood pakt me nog steeds. Ryan de stoïcijn wat minder… Het viel me nu pas op dat hij wel degelijk emoties heeft in de film. De enige die mannen mogen hebben in Hollywoodfilms.
Die van woede, die je alleen mag uiten door voor de goede zaak geweld te gebruiken.
En dat doet Ryan. Het geweld is echt extreem.
Het scheelt dat ik een inconsequentialist ben geworden (zie de mail van maandag). Ik mag nog steeds van deze film genieten, ook al ben ik het er zeer mee oneens dat de man alleen woede (en romantische lust) mag voelen.
🤿 Als je de diepte in wil gaan
Liefs,
Tomson
PS
Vele inzendingen over welke film ik het zou hebben. Meestgenoemde was Cars. Maar ook Mulholland Drive en The Fast and the Furious. Maar Arantxa had het in een keer goed. Zij heeft deze film ook minimaal honderd keer bekeken. 💛. Kado komt over twee weken naar je toe (het komt uit de VS).
PS
Hallo Carey 💛
