Ik heb laatst een poging gedaan om uit te leggen wat wij zijn. Ik dacht dat ze het zouden begrijpen. Dat ze open-minded in de wereld zouden staan. Maar er is blijkbaar een verschil in denken wie je bent en hoe mensen echt reageren als het er om gaat.
Je weet denk ik wel wat voor woorden ze voor jou gebruikten. Maar geloof me, zo zie ik jou niet.
Je weet dat ik weet hoe jij het voelt. Ik snap waar je vandaan komt. Je hoeft je niet te schamen voor dat beest. Niet bij mij. Ze willen dat ik al het contact verbreek. Ze vinden dat ik mijn feministische kant negeer. Dat ik iets in stand houd wat niet meer in standgehouden mag worden. Maar sinds wanneer zijn relaties zwart-wit?
Als je kijkt naar wat je deed: ja. Maar ze wilden niet luisteren naar wat we zijn. Ze vinden dat ik het goedpraat. Maar ze wilden maar niet geloven dat ik dit niet licht oppak.
Jij weet dat ik er niet licht over denk. Het enige antwoord volgens hen is weggaan, je aangeven, jouw leven onmogelijk maken. Maar zij beseffen niet hoe zwaar dit al voor ons is.
Hoe groot deze stap is die we hebben genomen… Ik hoop je weer te zien. Als de spanningen gezakt zijn. Als je met een passend antwoord komt wat je eraan gaat doen.
Ik heb er vertrouwen in dat je de juiste woorden vindt. We zijn een gevaarlijke cocktail als we ons slecht voelen. Ik kreeg het maar niet uitgelegd dat onze duistere kanten elkaar versterken.
Ik kreeg het maar niet uitgelegd dat onze mooie kanten een paradijs is waar iedereen van droomt. Iets wat ik niet ga opgeven.
Nooit. Ik geloof in ons, ondanks dat andere mensen het nooit helemaal zullen begrijpen.
Ik heb jou en jij mij. Voor altijd.
Bekentenissen uit het ondergrondse zijn korte duistere rauwe mini-verhalen geschreven door Tomson Darko. Lees alle bekentenissen terug.
