Lieve vreemdeling,
Beetje gek om te zeggen. Maar ik heb al mijn vijfdaagse mailtjes voor de komende drie maanden klaar.
Woohoo 🎎.
Dat is eigenlijk niet zo gek. Ik werk altijd minimaal drie maanden vooruit. Dat doe ik al sinds ik met mijn blog psychokiller ben begonnen in 2011.
Ik dacht: misschien wel goed om alvast te vertellen wat er in het vooruitzicht ligt.
Are you ready?
Maandag ga ik mezelf onder de emotionele scanner leggen en uitvogelen waar die complexe gevoelens vandaan komen. Zodat jij je misschien hier in herkent en ook wat leert over jezelf.
Ik verkocht bijvoorbeeld in 2018 in amper drie maanden duizend boeken van Ze volgt me niet terug. Maar ik was teleurgesteld, somber én gefrustreerd. Wat ging er in godsnaam mis in mijn hoofd? Ik kwam tijdens het schrijven van deze gevoelens, achter een oerpijn die jij ook hebt. Als je deze pijn begrijpt, begrijp je jezelf beter.
Op dinsdag probeer ik elke week uit te vogelen hoe andere artiesten, filosofen, psychologen en schrijvers omgaan met al die complexe gevoelens in onszelf. Hoe uit zich dat in hun werk? Waarom doen ze wat hun doen? Wat is hun geheim om het ‘lijden’ op te lossen? Tot welke inzichten kwamen zij? Zodat deze inzichten jouw brein kietelen en je tot nadenken zetten. Als je jezelf betrapt op het hervertellen van deze inzichten aan je vrienden, is mijn leven geslaagd.
Zo kwam ik erachter dat historicus Yuval Noah Harrari niet kijkt naar hoe de Romeinen zolang aan de macht konden blijven in Europa. Maar of hun expansiedrift het leven van de Romeinse burgers daadwerkelijk gelukkiger heeft gemaakt. Hij kwam tot een verrassend inzicht, dat tot op de dag vandaag geldt voor elke maatschappij. Ook in die van ons.
Het is geen enkele machthebber gelukt ons gelukkiger te maken… Want we kijken verkeerd naar het lijden van de mens.
Op woensdag ga ik voor het eerst in drie jaar teksten delen van mijn meest ambitieuze nog niet gepubliceerde roman ooit. De werktitel is ‘Tweelingzielen sterven nooit’ en gaat over een onmogelijke liefde tussen hedonist Ziggy en perfectionistische Katy. Verwacht een hoop melancholie, drugs, seks, liefdesverdriet, gevoeligheid en zwarte humor. Om bij weg te dromen. Echt.
Op donderdag en vrijdag heb ik een nieuwe formule bedacht. Ik wil niet alleen mensen aanmoedigen om hun tragedies om te zetten in kunst. Maar ook vertellen hoe je dat kan doen. En dan bedoel ik simpele inzichten, tips en trucs die iedere sterveling meteen kan toepassen. Of je creatieve ambities hebt of niet.
Ik noem de formule micro, meso, marko.
Ik weet het. Klinkt niet heel sexy.
Misschien moet ik het woord pik aan toevoegen.
Micropik. Mesopik. Markopik.
Nu beter?
Goed.
Ahum.
Ik lach dus heel hard om deze grap.
(zo slecht)
Anyhow.
Het idee is dit. In een microtekst vertel ik je bijvoorbeeld waarom je korte zinnen moet schrijven in het leven. Of het in appjes, mails, speeches of je eigen proza is. Schrijf kort!
In een mesotekst ga ik dieper op in waarom simpele teksten je niet een simpeler mens maakt. In tegendeel zelfs.
In de makrotekst leg ik je uit hoe ik werd vernederd in een vergadering, toen ik een lans brak om mensen met geldproblemen te helpen via brieven met korte zinnen.
Ik blijf benadrukken. Iedere sterveling heeft hier wat aan. Niet alleen de ambitieuze kunstenaars.
Dit kan je komende drie maanden verwachten op maandag:
- Ik ging een persoonlijkheidstestje op het internet doen en nu snap ik niks meer van mezelf. Maar wel alles over reïncarnatie.
- Ik probeerde op een festival een paniekaanval te voorkomen. Ik had een hele strategie bedacht met mijn psycholoog. Maar ik had nog geen stap op het terrein gezet. Nog geen slok van mijn eerste biertje genomen… De aanval der aanvallen.
- Hoe ik mijn twijfel of ik wel goed genoeg ben heb overwonnen.
- Wat mijn lelijke handschrift me leert over mensen die perfectionistisch zijn.
- EN MEER
Op dinsdag dit:
- Stop nou eens met je ik omarm mijn pijn praat! Vertel me waar het misging.
- Kap met labels. Begin met gevoelens. Schokkend nieuw inzicht van een Nederlandse psychiater (I kid you not, therapie gaat beter worden als dit wordt toegepast).
- Hoe ongezien opgroeien en plotseling beroemd worden tot zelfdestructief gedrag leidde bij artiest Moby.
- Waarom de donkere kant in het leven mij zo aantrekt.
- De bijzonder melancholische science-fiction afbeeldingen van een Zweedse graphic designer. Echt heel vet (en verfilmd op Amazon prime).
- De emotionele boodschap in een controversiële film over waarom mannen niet méér vrouwen in hun leven nodig hebben.
- EN MEER
Op woensdag zijn dit enkele hoofdstuktitels:
- Waarom kwetsbaar zijn als niemand bij je blijft
- Als je je verward en bedroefd voelt ligt het aan jezelf
- Sombere jongens huilen ook
- De kunst van sexting
Op donderdag:
- Talloze micro, meso en makro manieren om je geschrijf (mail, gedicht, whatsapp) niet zo verdomd saai te maken.
Ik verklap nog niks. Maar ik zweer het je: Je wordt de app’er onder de appers. De mailer onder de mailers. De schrijver onder de schrijvers.
Je wereld gaat nooit meer hetzelfde zijn.
Mensen zullen zich allemaal gaan afvragen:
Maybe she is born with it. Maybe its Tomson Darko’s vijfdaagse mail.
Goed.
Dankjewel lieve vreemdeling dat je er bent en mijn werk steunt en mijn woorden leest.
Oprecht 💛.
We gaan ook weer een boekenclub doen.
Houd je mailbox in de gaten.
Liefs,
Tomson
