Lieve vreemdeling,
Het lezen van een verhaal, een boek, een megalang app-bericht is een tijdsinvestering.
Een flinke.
Hoe dikker het boek, hoe harder ik begin te zuchten. Hoe langer het app-bericht, hoe groter mijn frons.
‘Ben je mijn tijd waard, vriend?’ vraag ik dan hardop.
Want tijd is het enige dat we elke minuut verliezen in ons leven.
(Om treurig van te worden.)
Zorg daarom dat die tijd goed besteed is.
Zorg dat de lezer zich vermaakt!
Gebruik je humor.
Ook al is het maar één grapje per tekst of scène.
Laat iemand glimlachen.
Laat jezelf glimlachen bij het herlezen.
Als ik niet één keer gelachen heb bij mijn eigen tekst, geef ik mezelf straf.
Dan moet ik naar de spiegel in de badkamer lopen en mezelf recht in de ogen aankijken, om vervolgens als de Joker (Heath Ledger-versie) zeggen:
‘Why so serious?’
​
​
De wereld is al ingewikkeld genoeg. Wat je ook te zeggen hebt met je woorden. Hoe serieus het onderwerp ook is.
Vermaak ze.
Vermaak jezelf.
Vind een manier.
Liefs,
Tomson
In mijn microlessen vertel ik in 350 woorden (of minder) hoe je van je tragedie kunst maakt. In mijn mesolessen vertel ik je in 1000 woorden of minder hoe je dat doet. In mijn makro lessen is er geen plafond: alleen maar kwetsbaarheid.​
​
