Lieve vreemdeling,
De liefde komt altijd pas als je er geen zin meer in hebt.
Huilen in mijn kussen, zodat niemand het hoort.
Wie zegt dat ik opgeef?
Sap drinken nadat je je tanden hebt gepoetst.
Je bent nooit van de slimme suggesties geweest.
Nu probeer ik vijf uur te halen zonder me ziek te melden, omdat mijn zenuwen het niet aan kunnen.
Ik heb werkelijk waar geen idee wat ik precies bedoelde hierboven.
Maar tijdens het lezen heeft jouw brein er toch een verhaal van gemaakt.
Je brein ging tussen de zinnen door lezen en koppelde ze aan een groter verhaal.
Dát is de essentie van schrijven. Het spel tussen zeggen en niet zeggen.
Zoals een goede date.
Het gaat om dat wat er niet gezegd wordt dat de liefde laat broeien.
Je hoeft niet alles uit te leggen.
De suggestie alleen al is goed genoeg om een verband te zien.
Zo werken de meeste lyrics van je favoriete muziek.
Je gaat verbanden ontdekken tussen de zinnen.
En je merkt al gauw dat er wel tien verschillende betekenissen te vinden zijn.
En dat is wat het zo goed maakt.
We krijgen zo altijd het gevoel dat een tekst over ons gaat.
Gebruik dit in je voordeel bij het maken van poëzie of proza.
Je hoeft niet alles uit te leggen.
Laat de lezer lezen tussen de zinnen door lezen.
Liefs,
Tomson
In mijn microlessen vertel ik in 350 woorden (of minder) hoe je van je tragedie kunst maakt. In mijn mesolessen vertel ik je in 1000 woorden of minder hoe je dat doet. In mijn macrolessen is er geen plafond: alleen maar kwetsbaarheid. Lees ze hier terug.
