Lieve vreemdeling,
Vaak als we wat vertellen, is het een verslag.
- Ik ging eerst tanden poetsen.
- Toen mijn schoenen aan doen.
- En daarna mijn jas.
- En toen ging ik naar buiten.
Of een anekdote.
Nou. Wat er toen gebeurde! Ik had mijn gulp nog open!
Of een opsomming.
- Uitgeslapen.
- Lekker ontbijtje gemaakt.
- Wasje gedraaid.
- Beetje met mezelf gespeeld.
- Toen even boodschapjes gedaan.
Storytelling is een verteltechniek die meer indruk maakt.
Het gaat over verandering bij de verteller.
Een inzicht. Een openbaring. Een andere manier om de wereld te bekijken. Of jezelf.
Dat is belangrijk. Zo versterk je de emotionele band met de luisteraar. Zelfs als je elkaar niet kent. Ook wordt het verhaal beter onthouden. Want er zit een les in, die onze ogen opent.
Deze verteltechniek kan je overal bij toepassen.
- Introduceer jezelf in een voorstelrondje aan de hand van een verhaal.
- Schrijf via deze techniek een caption bij je Instagramfoto.
- Bouw je presentatie voor een groep mensen zo op in plaats van gortdroge cijfertjes laten zien.
- Gebruik het in een sollicitatiebrief, om te vertellen hoe het bedrijf waarvoor je solliciteert jouw leven heeft veranderd.
- Gebruik deze techniek eens om iets te vertellen over je dag aan je partner of goede vriend.
- Verwerk het in een kort verhaal dat je schrijft.
Genoeg momenten om zo iets over jezelf te delen en indruk te maken op een ander.
Vertel me nog eens dat saaie verhaal van toen je de wereld redde
Elke maandag op de basisschool begonnen we de week met een kringgesprek (en een verhaal uit de Bijbel).
Om de beurt vertelden we over ons weekend.
De een had gescoord bij voetbal. De ander had de schaapjes gras gegeven bij opa en oma. En weer iemand anders was naar de kermis in Tilburg geweest.
Maar Yorrick niet.
Yorrick betrapte de ene week een inbreker in zijn huis en een week later had die de hond van drie blokken verderop gereanimeerd door een mond-op- – euh – bekbeademing te geven.
Kinderen begonnen al te rollen met hun ogen als hij weer eens begon met vertellen.
Maar ik geloofde hem. Elke keer weer.
Tot hij het me op woensdagmiddag bij hem thuis zei: hij verzon alles.
Een ander vriendje was er ook. Die zei hetzelfde: Ik verzin alles.
Wat iemand vertelt, is niet per se wat er echt is gebeurd.
Alleen Yorrick en dit vriendje hadden wel een cursus storytelling kunnen gebruiken.
Het is een misvatting dat een spectaculair verhaal een verhaal is dat indruk maakt en blijft hangen.
Je ziet het de laatste jaren bij actiefilms sinds de intrede van CGI (computertechnieken). De achtervolgingen zijn spectaculairder. De gevechten epischer. Alles wat kapot kan gaan, gaat kapot.
Maar dit maakt het slechts vermaak. Een halve dag later zijn we het alweer vergeten.
Want er zit geen ziel in.
We voelen het niet in onze buik.
We willen een emotionele connectie voelen.
Dat wat jij hebt gevoeld, ik ook kan voelen.
Een universele connectie.
We willen niet horen dat je de dag hebt gered.
We willen horen hoe dat jou veranderd heeft.
Een verandering gaat altijd gepaard met emoties.
En emoties hebben we allemaal.
Dat is wat we herkennen: angst, eenzaamheid, blijdschap, bewondering, afschuw, etc.
Ga maar na.
De vertelde verhalen van je vrienden van de afgelopen jaren die nog steeds door je hoofd spoken, bevatten deze emoties. Omdat ze iets kwetsbaars blootlegden in hen én…
In jou.
Anders had je het niet onthouden.
De kunst is om die emotionele verandering in jezelf te ontdekken.
Volgende week donderdag vertel ik hoe je een storytel-verhaal opbouwt.
Liefs,
Tomson
