Lieve vreemdeling,
Ons brein vult graag informatie voor ons in. Hoe minder je weet van die altijd chagrijnig kijkende overbuurman van je, hoe meer je invult wat die daar met zijn hakbijl in de kelder uitvoert om 3 uur ’s nachts.
Andersom geldt dit ook.
Dat wat mensen over onszelf zeggen, voelt vaak als onwaar aan. Omdat hetzelfde principe geldt. Ons brein vult voor onszelf in wie we zijn en dat klopt nauwelijks met hoe anderen ons beleven.
Ja. Dat lees je goed. Wij hebben een ander beeld van onszelf dan de mensen om ons heen.
Wat je doet afvragen: wie wij echt zijn?
Dat weet niemand.
Complimenten aan mij gericht over mijn teksten bijvoorbeeld, lees ik niet eens met een glimlach. Ik voel er oprecht niets bij. Ik zeg dankjewel en ik ga weer door met mijn leven.
Ik wil niet ondankbaar overkomen, maar het voelt alsof het niet over mij gaat…
Ik ben niet de enige.
Over een negatieve opmerking gaan we maanden nadenken, voor we tot de conclusie komen: die persoon kent mij niet eens echt, dus waar heeft die het over?
En al die positieve woorden wuiven we weg.
Als je je eigen gevoelens beter wil begrijpen, besef dan dat je gedachten over jezelf niet overeenkomen met hoe anderen je zien.
Net zoals je negatieve gevoelens voor anderen vaak niet kloppen. Jaloezie, haat en nijd. Dat zijn heftige emoties die niet op feiten zijn gebaseerd, maar op aannames.
Je kent hun verhaal niet. Je kent hun worsteling niet. Je kent de bron van hun gedrag niet. Waarschijnlijk weet de ander dat ook niet helemaal van zichzelf.
Net zoals je jezelf lelijk kan vinden, maar dat zegt niet dat een ander persoon jou ook lelijk vindt.
Hoe deze paradox op te lossen?
Dat is niet zo moeilijk. Door te schrijven!
Ik heb een leuke vraag die je aan jezelf kan stellen om erachter te komen wie je bent in welke situatie.
Mensen die zeggen dat ze heel creatief of veel zelfvertrouwen hebben
Mensen die zichzelf via een woord kunnen omschrijven…
Die wantrouw ik.
Want ik geloof ze niet.
Oh ja? Ben je oplossingsgericht, ja? Of ja? Heb je veel zelfvertrouwen?
Ik zeg niet dat ze liegen. Integendeel.
Maar je bent niet altijd overal oplossingsgericht. Je bent niet altijd en overal vol zelfvertrouwen.
We spelen allemaal een rol.
Het is de omgeving waarin we ons bevinden, die bepaalt welke rol we aannemen.
Er is een heel eenvoudig trucje om je eigen rollen te ontmaskeren.
Dat is dan ook meteen mijn journaltip voor deze week.
📓 De eenvoudigste vraag om je eigen rollen in het leven te ontmaskeren
Omschrijf jezelf met de zin ‘Ik ben… wanneer ik…’ en kom erachter welke rollen je speelt in je leven.
‘Ik ben het grappigst wanneer ik bij mijn vrienden ben.’
‘Ik ben het meest serieus wanneer ik op kantoor ben.’
Maak een aantal van zulke zinnen en je zult verbaasd zijn over de hoeveelheid rollen die je in je hebt.
