Lieve vreemdeling,
Ik denk niet dat we weten wat we echt willen.
We hebben een vaag idee van wat onze droom is. Iets vinden wat ons 100% voldoening geeft. Maar ik betwijfel of dat echt bestaat én of we dat echt willen.
Daarom valt het zo vaak tegen als je ergens bent waar je altijd al had willen zijn.
Zoals het ouderwetse idee om hard te werken tot aan je pensioen. Zodat je daarna rustig van het leven kan genieten.
Of mensen die ervan dromen om een beroemde vlogger te worden en dan geconfronteerd worden met de mentale werkdruk om elke dag content te produceren om te voldoen aan het heilige algoritme.
Ken je het Griekse verhaal van Pyrrhus? Hij behaalt de ene na de andere overwinning op het slagveld. Waarna adviseur Cineas vraagt: ‘Wat ga je eigenlijk doen als je alles gewonnen hebt en alles veroverd hebt? Als er niets meer te doen valt?’
‘Dan ga ik eindelijk rusten’, antwoordde hij.
Waarna Cineas antwoordde: ‘Waarom ga je nu niet rusten dan?’
Filosofe Simone de Beauvoir is het niet eens met de moraal van het verhaal. Zij stelt dat Pyrrhus juist door moet gaan met vechten en strijden. Je leeft niet om toe te werken naar dat moment dat je eindelijk kan rusten. Je leeft om bezig te zijn.
Dat is het leven. Bezig zijn. Dingen doen. Elke dag weer.
Aristoteles zei het beter:
Het leven berust op beweging.
Stop daarom met het idealiseren van die droom.
‘Als je doet wat je leuk vindt, hoef je nooit meer te werken.’
Je gaat er nooit komen.
Professor Dorie Clark zegt dat ‘doen wat je leuk vindt’ niet eens bestaat. Geen enkel onderzoek bevestigt dit.
Je kan beter streven naar 20 procent voldoening vinden in je dag. Een leuk gesprek. Een oplossing bedenken. Een hobby uitvoeren. Met vrienden afspreken, etc.
Dat is leuker én realistischer en geeft je een fijner gevoel.
Mogen daarom al je dromen nooit uitkomen.
Bovendien onderschatten we het grootste nadeel van dromen najagen. Daar komen we zo op terug. Eerst even iets over hobby’s.
Op je telefoon zitten is niet een hobby vreemdeling.
The lost art of the hobby
In de maatschappelijke misdaadserie We own this city (Hbo max) zie je een rechercheur tijdens het aftappen van telefoongesprekken van criminelen oefenen op haar dwarsfluit.
In een andere serie (The Wire) van dezelfde maker (David Simon) zie je personage Lester Freamon tijdens het afluisteren poppenhuizen maken. Met hout, verf, textiel.
Je moet wat tijdens het uren wachten op het volgende telefoongesprekje van de misdadigers.
Het ontroert me of zo.
Misschien juist omdat je in literatuur, tv-series of films niemand met een hobby ziet.
Vaak is hun werk hun hobby.
Rechercheurs die nooit thuis zijn bij hun gezin. Die willen vooral bezig zijn. Dromen van de grootste boef ooit in de boeien slaan, zodat de wereld een stukje veiliger is.
In de misdaadfilm Heat zit rechercheur Al Pacino achter boef Robert De Niro aan.
De Niro wil graag nog een grote klus doen, een bank overvallen. Zijn opdrachtgever Jon Voight raadt het hem af. Aangezien Al Pacino hem in het vizier heeft.
‘Three marriages. What the fuck do you think that means? He likes staying home? Means he’s one of those guys out there, prowling around all night, dedicated. With this guy, this much heat, you should pass.’
Uiteraard slaat De Niro dit advies in de wind.
Een stukje verder in de film ontmoeten Al Pacino en Robert De Niro elkaar in de legendarische koffiebarscène, waar ze als ‘normale mensen’ een gesprek voeren.
Maar ze weten beiden dat ze niet normaal zijn.
Al Pacino zegt nuchter:
‘My life’s a disaster zone. I got a stepdaughter so fucked up because her real father’s this large-type asshole. I got a wife, we’re passing each other on the down-slope of a marriage – my third – because I spend all my time chasing guys like you around the block. That’s my life.’
Vervolgens vraagt hij aan Robert De Niro:
‘So you never wanted a regular type life?’
Waarna Robert antwoordt:
‘What the fuck is that? Barbeques and ballgames?’
Dan komt de vraag der vragen.
Heeft de meestercrimineel wel een privéleven? En kan hij dat opgeven als de politie om de hoek komt kijken?
Al Pacino: ‘What are you, a monk?’
Robert de Niro: ‘I have a woman.’
Al Pacino: ‘What do you tell her?’
Robert de Niro: ‘I tell her I’m a salesman.’
Al Pacino: ‘So then, if you spot me coming around that corner… you’re just gonna walk out on this woman? Not say goodbye?’
Robert de Niro: ‘That’s the discipline.’
Al Pacino: ‘That’s pretty vacant, you know.’
Robert de Niro: ‘Yeah, it is what it is. It’s that or we both better go do something else, pal.’
Al Pacino: ‘I don’t know how to do anything else.’
Robert de Niro: ‘Neither do I.’
Al Pacino: ‘I don’t much want to either.’
Robert de Niro: ‘Neither do I.’
Dromen najagen komt met een prijs.
Lichamelijke of mentale uitputting. Verwaarlozen van je relaties met familie, vrienden en partner.
En het idee dat het je ‘gelukkig’ moet maken, geeft je altijd een onbevredigend gevoel.
‘Doe waarvan je houdt en je hoeft nooit meer te werken.’
Onzin.
Vraag maar aan kunstenaars die hun passie volgen. Fotografen. Schilders. Schrijvers.
Die zijn niet de hele dag kunst aan het maken. Die doen ook andere dingen die belangrijk zijn om kunst te maken. Van administratie tot contact met opdrachtgevers, tot netwerken, tot materiaal inkopen.
Dat is gewoon een kwestie van doen, zonder dat je per se geniet of er iets bij voelt.
Ik kwam een quote over gevoelens tegen in de biografie van Will Smith.
Het boeit hem geen reet of hij zich goed voelt.
‘I don’t even care how I feel. Many of my feelings have been enemies to my dreams and to our prosperity. I don’t feel like running five miles at 5:00 a.m.; I don’t feel like working eighty hours a week.’
Het is de discipline die ze op de been houdt en ze offeren er alles voor op.
Ik betwijfel of veel mensen met ‘een droom’ alle leuke dingen van het leven willen opgeven om die te halen.
Stop daarom met dromen. Rommel gewoon wat aan. Geniet van alles een klein beetje.
Morgen praat ik verder over Jobs en Musk (rare jongens). En hoe ik elke dag 20% geniet.
Liefs,
Tomson
PS
Acteur Tom Hiddleston is zwaar fan van de koffiebarscene in de film Heat. Hij kan hem volledig nadoen. Talkshow host Graham Norton vraagt of hij dit wil doen op tv. Alleen Tom is duidelijk wat ongemakkelijk… Want Robert de Niro zit op dezelfde bank.
Als je de dag goed wil beginnen, kijk dit
Herinnering schrijfopdracht
De schrijfopdracht is een kort verhaaltje, gedicht of essay van maximaal 750 woorden over ‘Als de liefde van je leven ervandoor gaat.’
Je hebt nog tot woensdag. Uploaden als comment op darkomailarchief.nl of stuur het naar mij en dan publiceer ik het anoniem.
Herinnering boekenclub
We lezen het boek Heartburn van Nora Ephron.
Datum: dinsdag 20 september, 2022
Tijdstip: 19.30 uur
Hoe: Audio-verbinding (geen video) via Discord
