Lieve vreemdeling,
Als je je verleden negeert, zal het zich voor je herhalen.
Maar wat als er geen toekomst meer is? Wat voegt het verleden dan nog toe?
In de film Palm Springs herhaalt de dag zich elke keer voor Nyles. Hij zit vast op een bruiloft in een woestijnstadje en hij heeft zich bij zijn lot neergelegd.
I felt everything I’ll ever feel. So I’ll never feel ever again.
Hij weet zelf niet eens meer hoeveel jaar hij vastzit. Maar het zal wel iets van 40 jaar zijn.
You just have to embrace the fact that nothing matters.
Zegt hij.
Elke keer als hij in slaap valt, begint de dag opnieuw.
Elke keer als hij de dag zat is, pleegt hij zelfmoord, zodat die opnieuw begint.
Ons leven is geen time loop. Ook al lijkt dat soms wel zo. Maar dat is het niet.
Wat betekent dat er nog een gevoel van zin is. Omdat je je verleden altijd meeneemt en je altijd wel bezig bent met een toekomst.
Maar stel, als elke dag écht hetzelfde is?
Nyles probeert op een dag Sarah te versieren op de bruiloft. Ze is de zus van de bruid. Ze belanden dronken in de woestijn, waar ze zoenen.
Net voordat de kleren uitgaan, belandt er een pijl in het lijf van Nyles. (Btw, de naam Nyles is een knipoog naar Nihilisme.)
Zijn aartsrivaal Roy verschijnt. Klaar om hem te vermoorden.
Eens in de paar weken duikt Roy weer op.
Ze hadden ooit een gezellige nacht op de bruiloft vol drank en drugs. En toen maakte Nyles de fout om Roy mee te nemen naar een mysterieuze grot, waar hij in een time loop belandde.
Roy ziet het als ultiem verraadt van Nyles. Hoe kan je dit een mens aandoen? Hem laten opsluiten in een tijdlus?
(Wat me doet beseffen hoe je mensen sowieso heel saai, repeterend werk zonder vrijheid kan aandoen. Het is de grootste marteling voor de ziel, de eentonigheid.)
Daarom probeert Roy eens in de zoveel tijd Nyles op gruwelijke wijze dood te martelen om zijn woede te laten botvieren.
Nyles weet ditmaal met een pijl in zijn lijf te ontsnappen van Roy en kruipt gewond de mysterieuze grot in om de dag opnieuw te laten beginnen.
En Sarah ziet hem erin gaan en loopt ook de grot in…
Nu zitten ze samen in de tijdlus.
Ze doet nog haar best om eruit te komen door als een goed mens te leven, zoals in de film Groundhog day.
Als dat niet werkt, maken ze er samen maar het beste van.
Dansjes uit hun hoofd leren. Een vliegtuig stelen. Mensen voor de gek houden.
Maar ook dat voelt uiteindelijk niet bevredigend genoeg aan en ze krijgen ruzie. Zij wil Nyles nooit meer zien.
Aangezien hij elke dag op een andere plek wakker wordt dan Sarah, kan hij haar niet meer vinden.
Je merkt natuurlijk aan alles dat Nyles en Sarah voor elkaar gemaakt zijn. Ze beseffen het alleen beiden niet.
Ze dragen zo’n zelfdestructieve vibe met zich mee. Sarah is het onbegrepen, rondneukende, zuipende familielid.
Nyles draagt de totale omarming van de zinloosheid met zich mee. Maar diep van binnen wil hij gewoon dit leven niet alleen ervaren.
Net zoals zij zich natuurlijk heel eenzaam voelt. Al voordat de tijdlus begon.
Beiden vinden dat ze niet echt gemaakt zijn voor de liefde, tot je de ander volledig kent. Inclusief alle nare trekjes. Maar ja. Wanneer ken je een ander volledig? En durf je jezelf dan volledig te laten zien?
Als Sarah uiteindelijk (SPOILER ALERT) een manier heeft gevonden om de lus te verbreken, weigert Nyles in eerste instantie mee te gaan.
Tot hij beseft dat hij liever mét haar in het experiment sterft, dan alleen in die tijdlus achterblijft.
I hope that blowing ourselves up works, but it’s really irrelevant to me as long as I’m with you and if it kills us, well, then I’d rather die with you than live in this world without you!
Wat me doet denken aan een van de mooist geschreven zinnen van mijn favoriete bandje The Smiths. Uit het liedje There is a light that never goes out.
And if a double-decker bus crashes into us To die by your side is such a heavenly way to die And if a ten-tonne truck kills the both of us To die by your side, well, the pleasure, the privilege is mine
Ja.
To die by your side is such a heavenly way to die…
Is de liefde dan misschien toch de zin van dit alles?
Hoe onwaar die ook is?
Liefs,
Tomson
PS
Je bekijkt de film op Amazon Prime. Ik heb deze film dit jaar inmiddels tien keer gezien. Elke keer als ik echt niet kan slapen, zet ik die op en reis met een lach naar dromenland. Wat me doet afvragen waarom uitgerekend deze film me zo vermaakt en in slaap brengt?
