Lieve vreemdeling,
De allereerste scène die ik schreef voor mijn aankomende boek Sombere hitsigheid heeft het boek niet gehaald.
De scène was vanuit het perspectief van Nora, die in de regen door een vreemdeling wordt beschermd voor haar ex.
Als beloning neemt ze hem mee naar huis om ‘droog’ te worden, onder de douche.
Wat volgt is stomende acrobatiek tussen de badkamertegels. Tot ze beseft: ‘Wat ben ik in godsnaam aan het doen? De ene gast vergeten door meteen door te gaan met de ander?’
De scène was out of tune met de rest van het boek. Daarin volgen we Nora’s huisgenoten Daan en Jacq. Een derde perspectief maakt het verhaal alleen maar rommeliger.
Hoewel Nora de aanjager is van het plot, heeft ze slechts een bijrol.
Dus met pijn in het hart heb ik het hoofdstuk eruit gehaald. Wat raar voelt, omdat dit hele idee voor het boek begon met Nora in de regen.
De vorige keer schreef ik je dat Tomson Darko Marvel wordt. Ik wil het niet bij een boek laten met deze personages.
Het liefst krijgt ieder huisgenootje een apart verhaal.
Dus ik heb een luisterboek geschreven vanuit het perspectief van Nora.
Waar het luisterboek eindigt, begint het boek.
Driemaal raden hoe het eindigt?
In de douche.
Stomend en nat.
Mijn punt is: gooi nooit scènes weg die niet helemaal werken. Er komt vanzelf een moment waarop je ze kan hergebruiken voor een ander verhaal.
Volgende week laat ik je het coverwerk zien.
Liefs,
Tomson
✍🏻 Ik hoop in het najaar mijn nieuwe roman ‘Sombere hitsigheid’ te publiceren. Elke vrijdag vertel ik je mijn opgedane lessen tijdens het werken aan dit boek.