Lieve vreemdeling,
We onderdrukken dagelijks onze ware verlangens, omdat die niet als normaal worden gezien.
Mijn punt is dit: Onze verlangens hebben we niet zelf bedacht. Het zit in onze cultuur verankerd waar we naar willen streven. Tegelijkertijd botsen de aangemoedigde verlangens weer met de norm. Wat een tweestrijdig gevoel oplevert.
Een paar voorbeelden van westerse verlangens:
- Je hang naar doen wat je zelf wil en zeggen wat je vindt. Dit komt uit de Franse verlichting 🥖.
- De Franse verlichting heeft er ook voor gezorgd dat we iedereen als gelijke zien.
- ‘Doe wat jezelf wil’ en ‘Iedereen is gelijk’ botsen dagelijks. Mag ik zeggen wat ik wil als ik jou daarmee beledig of onderdruk of dwarszit? Veel discussies in praatprogramma’s gaan over dit thema. ‘Mag een complotdenker uit Engeland in Nederland optreden?’ Argument voor: vrijheid van meningsuiting. Argument tegen: die persoon zaait haat door bevolkingsgroepen te kleineren. Dat is eng en geen gelijkwaardigheid.
Een ander voorbeeld van onze westerse verlangens:
- Onze obsessie voor groei en zelfgroei is een neoliberale ideologie, aangevoerd door consumentisme.
- Je eigenwaarde koop je via (populaire) producten die anderen ook kopen. Daar profiteert iedereen in de samenleving van (de economie).
- ‘Wees jezelf’, maar wel met dit commerciële product .
Ik zie dagelijks een botsing van twee principes:
- Zelfontplooiing
- De norm volgen
Het blijft me verbazen dat onder een grappige internetvideo van (toevallig) een gast met piercings in zijn gezicht of een staart in zijn haren, er altijd mannen reageren dat het filmpje wel grappig is, ‘maar kan die vent even normaal doen met dat knotje of staal in zijn gezicht?’
Terwijl diezelfde gasten ook vinden dat iedereen alles lekker zelf moet weten, want het is een vrij land 🇳🇱🇳🇱🇳🇱!
Het is zo tegenstrijdig…
Wees altijd lekker jezelf. Maar voldoe wel aan mijn norm.
Het gevolg is dit: We durven onze ware verlangens niet te volgen. Wie het wel doet, wordt moreel afgestraft.
Voorbeelden:
- De vrouw in een ‘slettenfase’.
- De man als huisvader.
Daardoor praten we vaag over wat we echt vinden en ambiëren. We camoufleren onze wensen, verlangens en gevoelens. Het is een gekke dagelijkse dans geworden.
‘Instagirls’ in prachtig geposeerde foto’s met een quote eronder ‘be yourself’ 🤳🏼.
Nou, sorry schat… Maar op de foto ben je allesbehalve jezelf.
Zo ging het ook nog niet zo lang geleden met homoseksualiteit.
Schrijnend…
Als je vader homoseksueel is
In een radiointerview met een bekende festivaldirecteur, vertelt hij over zijn katholieke vader. Die had homoseksuele gevoelens. De vader ging voor deze klacht naar de huisarts toe. Daarna naar de pater. Daarna naar een (katholieke) psychiater.
Ze gaven allemaal hetzelfde advies: vind een vrouw, ga trouwen en dan komt het wel goed 💒.
Kortom: Houd je aan de norm…
Een vrouw werd gevonden. Kinderen werden geboren.
Maar ja… Die verlangens naar andere mannen bleven.
Hoewel het huwelijk goed was en beide ouders zelfs tot een punt kwamen dat hij een vriend mocht hebben en zij een andere partner, gingen ze uiteindelijk toch scheiden.
Het huwelijk was niet meer houdbaar in die onderdrukking van de ware verlangens.
In een relatie voldoen aan de ander
Mensen veranderen in liefdesrelaties.
Ik heb het met eigen ogen al zo vaak gezien. De vriend die altijd in is voor een feestje. De gangmaker. De zuiper. Vriendschap boven alles.
Krijgt een vriendin.
Twee jaar niet meer gezien!
Elk weekend braaf naast elkaar op de bank in plaats van naar buiten om te feesten.
En denk nu niet dat dit iets tienerachtigs is. Twintigplussers doen dit ook.
Je onderdrukt je eigen verlangens (bij vrienden zijn) voor de liefdesrelatie.
Nora doet het ook, in mijn luisterboek Sombere hitsigheid: Onbegrepen. Ze past zich in haar relatie met Hans volledig aan aan zijn wensen en verlangens. Met alle gevolgen van dien.
Hier te bestellen.
(was dit een subtiele promotie of was dit een subtiele promotie? 😏😏😏😏😏😏😏😏)
Morgen🔔 ga ik verder over hoe ik tot het inzicht kwam dat we onze verlangens niet kunnen volgen. Ook al wil je dit wel. En wat de onderliggende reden daarvan is.
Als je de diepte in wil
- Radio-interview met festivaldirecteur over o.a. zijn jeugd en zijn vader (rond minuut 30).
Nog een glimlach voor je gaat
YouTube brengt me soms op gekke plekken…
Het kanaal Vampire robot uploadt met homevideo geschoten beelden van mensen die dingen doen in de jaren ’70, ’80 of ’90 of ’00.
- De website Amazon bekijken in 1997.
- Mensen die een cd afrekenen in 1996 in een winkel.
- Mensen die uit de bioscoop komen in de jaren ’70 na het zien van de film Jaws.
- Breakdancen met kinderen in de jaren ’80.
HET IS ZO VREEMD!
Hier een niet te zuipen koffie’tje halen bij een keten in 1999:
