Lieve vreemdeling,
Op een feestje zoende ik met een paar jaar oudere meid.
Toen dacht ik dat we voorbestemd waren voor elkaar. Dus ik bleef online en op school contact zoeken met haar. Tot ze haar ex-vriend (met wie ze een goede band had) op mij afstuurde.
Om mij even duidelijk te maken dat ik haar met rust moest laten.
Waardoor ik me afvroeg waarom zij dat niet gewoon meteen tegen me had kunnen zeggen in plaats van me te negeren?
Op deze ervaring is deze tekst deels gebaseerd. Op die pijn.
Ik mis het gevoel van in het moment zijn
Waarom blijf ik maar denken aan die ene nacht samen in mijn bed?
Want dat is het gekke.
We kenden elkaar niet eens.
Jij sprak me aan in de kroeg. Ik zei uiteindelijk: ‘Kom je mee naar mijn huis?’
Het leven is het moment waarderen voor wat het is.
Maar dat was het erge: ik wilde meer.
Jij blijkbaar niet. Jij zei ‘s ochtends: ‘Ik zie je wel weer eens.’
Ik weet niet wat het is,maar ik kon je maar niet loslaten.
Toen zocht ik al je online profielen op. Voegde je overal toe. Stuurde je meerdere berichtjes.
Tot je uiteindelijk mijn appjes beantwoordde: ‘Laat me met rust, stalker.’
Nu is mijn spontaanste avond veranderd in schaamte en schuld.
Ik mis het gevoel van toen ik nog een normaal persoon voor je was.
📹 Je kan deze tekst ook op Tiktok bekijken.
