Lieve vreemdeling,
Op een feestje ontmoet de Franse kunstenares Sophie Calle Henri B. Daar zegt hij dat hij naar Venetië verhuist en daar aan een nieuw leven begint.
Sophie reist achter Henri B. aan en observeert hem wekenlang stiekem.
Ze houdt een dagboekje bij, maakt foto’s van hem en verkleedt zich als ze de straat op gaat.
Henri B. verkent de stad, fotografeert bekende gebouwen en staart op een brug naar het water.
Sophie probeert de foto’s die hij heeft gemaakt, na te doen en gaat op dezelfde plaats staan als waar hij stond.
Ze imiteert zijn bewegingen over een brug.
Denkt diep na over waar Henri B. over nadenkt.
Ook speelt ze spelletjes. Dan verliest ze bijvoorbeeld Henri B. expres uit het oog en probeert ze hem vervolgens weer in de stad op te sporen.
Of ze achtervolgt een pizzabezorger in de hoop dat die bezorger naar zijn huis gaat.
Ze krijgt het zelfs voor elkaar dat de overbuurvrouw van Henri B. foto’s van hem neemt.
Ook merkt ze op dat ze langzaam verliefd begint te worden op deze man.
Tot ze betrapt wordt door hem en de bubbel is doorbroken. Ze voelt een enorme teleurstelling over zich heen vallen.
Dit gehele project is gedocumenteerd in het boekje Suite Vénitienne (1980).
Wat zo fascinerend is aan Calle: Ze projecteert al haar emoties, verlangens en gevoelens op een vreemde. Op het obsessieve af. Ze maakt kunst van iets zo onschuldig en afstandelijk als een vreemdeling die ons passeert op straat.
Het voelt ook heel ongemakkelijk dat ze zich zo opdringt in het leven van een ander.
Maar tegelijkertijd… Wat doen wij dagelijks met onze telefoontjes? Spieken in andermans leven alsof het niks is.
Ons verheerlijken aan juice over de bedavonturen van bekende Nederlanders en vervolgens die BN’ers openbaar lastigvallen met zure, cynische comments over hun wandaden.
Calle heeft meer bijzondere projecten gedaan.
- Ze heeft zichzelf laten schaduwen door een privédetective begin jaren ’80. Fascinerend idee dat je weet dat je bespied wordt, maar niet weet hoe of waar.
- In 1983 vond ze een adressenboekje op straat van een onbekend persoon. Ze heeft alle namen in het boekje gebeld en uitgebreid bevraagd wie de persoon van het adressenboekje is. Ze deed wekelijks verslag in de krant van haar bevindingen over het leven van de man van wie het boekje bleek te zijn.
- Toen die persoon erachter kwam dat Calle over hem schreef in de krant, eiste hij dat de krant een naaktfoto van Calle moest afdrukken.
- Uiteindelijk zijn hij en Calle het eens geworden dat zij al haar verhalen over hem pas mocht publiceren als hij was overleden. In 2012 is het boekje gedrukt.
- Toen Calle per e-mail gedumpt werd door haar partner, heeft ze 107 vrouwen met verschillende expertises gevraagd om die laatste e-mail te analyseren voor haar. Van een criminoloog tot een actrice.
Reageer gerust op deze mail door op ‘beantwoorden’ te klikken.
Liefs,
Tomson
🤿Als je de diepte in wil
• Meer info over Suite Vénitienne.
• Sophie Calle takes names in The Address Book
• Korte video over Dumped by e-mail
