De mens is gebouwd om te bewegen en een klein beetje te denken.
(hoeveel stappen heb je vandaag al gezet vreemdeling?)
Maar we leven in een maatschappij waarin we veel denken en weinig bewegen.
Dat is een probleem.
Ik zeg het maar gewoon.
We hebben namelijk hetzelfde stresssysteem als een vis. Een vis.
EEN VIS.
Hier.
Plaatje van een vis (jouw stresssysteem).
Hoi.
Weliswaar een klein beetje aangepast door evolutie, maar eigenlijk mag het geen naam hebben.
Ons stresssysteem kan onze zelfgecreëerde samenleving nauwelijks aan en dat geeft veel bijwerkingen.
En met huidige omgeving bedoel ik bliepjes op je telefoon, langsscheurende auto’s, mailtjes van je baas, je moeder die ziek is, problemen in Amerika, aflopende aanbiedingen op Zalando, geen chocolade op voorraad, blauwe vinkjes maar geen antwoord, etc.
Het roept allemaal een reactie van onrust op in ons lijf.
Ik noem een aantal lichamelijke bijwerkingen van stress:
Bij stress gaat je hartslag bijvoorbeeld omhoog en krijg je de drang om je darmen te legen.
Net zoals de muis, vertonen we depressieve klachten als we langdurig blootgesteld staan aan angst.
Alleen al het idee van dreiging zorgt ervoor dat we in bed gaan piekeren en dat onze stemming verandert.
Ons stresssysteem werkte uitstekend toen we nog gewoon rondtrokken op aarde in kleine groepjes van maximaal 150 mensen.
Maar sinds we de wereld naar onze eigen hand aan het zetten zijn, nemen de prikkels maar toe en toe en toe en toe.
Dat is niet goed voor de vis in ons.
We leven ook nog eens in emotionele tijden.
Emoties zijn een reactie op stress. We lijken met z’n allen enorm geëmotioneerd de hele dag door.
Mijn favoriete nieuwsmedium teletekst is daar het bewijs van. Bijna elke dag zie je op 101 wel een bericht van iemand die de noodklok luidt, beledigd is of ontsteld of verontwaardigd is, een diepste afkeur betuigt of intens droevig is.
En dat voor een medium dat bestaat uit gortdroge feiten, in heel korte blauwe zinnen geschreven zonder verdere verdieping.
Ongelooflijk.
De enige reden dat ik op teletekst nieuws consumeer, is omdat ik dan niet naar meningen hoef te luisteren of gruwelijke beelden hoef te zien.
En wat krijg ik voorgeschoteld? Emoties van politici, sporters, slachtoffers en daders.
Dit is ook een van de redenen dat ik TikTok niet aankan als social media app.
Mijn emoties schieten elke twintig seconden ALLE kanten op. Van hitsigheid, naar ontroerd, naar verontwaardigd, naar angstig, naar slappe lach.
Het is te veel voor mijn gevoelige brein. Ik neem andermans kijk op de wereld op als een spons.
Het is een flipperkast met te veel lichtjes, bliepjes en geluiden, waarbij je niet één bal, maar drie ballen in het veld moet houden.
LAAT ME MET RUST. Ik wil niet meer spelen.
Wie kent dit nog?
Goed.
De grootste emotionele klacht die we met z’n allen hebben in onze maatschappij is angst.
Angst (speciaal voor Romy, linkje naar Rammstein)
De gevolgen die we hebben door die angst, zijn een beetje modegevoelig.
In de 20ste eeuw hadden vrouwen hysterie. Nu hebben mensen een burn-out.
Het label met daarbij behorende definitie maakt eigenlijk niet zoveel uit. Het zijn uitingen van een overspannen stresssysteem.
Angststoornissen, borderline, verslavingen, depressies, psychoses, deliriums, psychosomatische en somato-psychische klachten. Allemaal vinden ze hun oorsprong in STRESS.
En dat is oké…
Al die stress is echt allemaal oké.
Maar het is goed om af en toe even een mini-break van die onrust te nemen. En ik denk dat de bron van die onrust die digitale schermen zijn.
Ik zeg nu niet: sociale media moeten verbannen worden.
We hoeven ons ook niet terug te trekken in een tentje op de Veluwe, waar we gaan leven tussen de wolven.
Nee.
Wat we nodig hebben, is gewoon iets meer kalmte.
Ja.
Kalmte.
Het tegenovergestelde van angst is kalmte.
Ons brein heeft gewoon iets meer rust nodig.
En die rust vind je niet op je telefoon…
Nogmaals: ik zeg niet dat je nu digitaal moet gaan detoxen.
Dan doen we net alsof we verslaafd zijn. 😅
Die smartphone is de fijnste uitvinding ever.
Ik bedoel: ik word wakker en Patti Smith praat tegen me vanuit haar slaapkamer over kunst en schrijven en dezelfde kleren aan hebben als gisteren.
Daar krijg ik kippenvel van.
Nee.
We hebben meer kalmte nodig in ons leven. Door meer dingen in de analoge wereld te gaan doen. Zodat we wat meer in balans komen. En ik heb een Tomson Darko-methode uitgevonden voor hoe we die kalmte vrij eenvoudig op elk moment van de dag kunnen opzoeken.
Ja!
Ik ga je daarbij helpen de komende weken.
That’s right.
Tomson Darko to the rescue.
Ik gooi een boei van kalmte uit in de woeste zee van prikkels. Je hoeft er alleen maar naartoe te zwemmen en je eraan vast te klampen. Ik kan niet beloven dat ik je kan redden, dat moet je echt zelf doen.
Maar ik houd je wel gezelschap en zal je de weg wijzen.
Tomson Darko gaat je redden zoals Leo Kate redde in Titanic
Je hebt hier wel een ding voor nodig.
Dat is zeer belangrijk.
Een boekje met lege pagina’s en een pen.
Dit heb je nodig om in de kalmte-wereld van Tomson Darko te komen.
Ik ga je de komende weken (simpele) opdrachtjes geven, quizjes doen, vertellen wat je favoriete boek over je zegt, hoe je quotes verzamelt, etc.
Allemaal om meer kalmte te vinden in dit overprikkelde bestaan van het leven.
Informatief. Vermakelijk. Verwijzingen naar films. Je krijgt de gehele geschiedenis van stress. Mét lieve woorden over dat we allemaal wel eens melancholisch zijn en dat dit helemaal oké is.
