🪐 Spijbel vaker in je leven
Deze tekst bespreek ik onder andere in deze 47 minuten durende in slaapval praatsessie met tomson darko. Exclusief voor jou.
Lieve vreemdeling,
Als je spijbelt van school, ontdek je een gat in de tijd.
Een wonderbaarlijke ervaring. Het besef dat je klasgenoten nu bij wiskunde of aardrijkskunde zitten en jij gewoon kunt doen wat je wilt tot je ouders thuiskomen.
Je hebt als het ware de werkelijkheid ontsnapt.
Ik heb dat gevoel van ‘spijbelen’ regelmatig ervaren in mijn leven.
Toen ik nog in een callcenter werkte bijvoorbeeld, en ‘het systeem’ eruit lag. Urenlang konden we met honderd man niets doen, behalve koffie drinken en kletsen.
Bevrijdend, wel.
Daarna werden mensen na de lunch naar huis gestuurd, waaronder ik.
Wat een cadeau.
Een bonus vrije dag.
We zouden volgens schrijfster Marian Donner vaker moeten spijbelen in het leven.
Gewoon ontsnappen uit die neurotische levenswijze die we nu hebben, die obsessieve drang naar groei en verbetering. Zowel economisch als spiritueel.
Neem een pauze.
Spijbel.
• Dronken zijn is spijbelen
• Drugs gebruiken is spijbelen
• Schrijven is spijbelen
“Het is een ontsnapping uit je werkelijkheid. Uit je eigen hoofd.”
Er is een mantra in de samenleving om ‘in het moment’ te leven.
Dat komt vooral neer op de discipline om juist niet in het moment te leven, maar goed bezig te zijn voor ‘later’.
- Op tijd slapen.
- Sporten.
- Mediteren.
- Productief zijn.
- Gezond eten.
- Niet roken.
- Niet drinken.
- Dankbaar zijn.
- ‘Me time’ momenten inplannen. Z
Zodat we gezond en jong blijven, meer succes hebben en oud worden.
Volgens filosoof Bertrand Russell is dit besef van goed bezig zijn voor ‘later’ een overblijfsel van toen de mens besloot te gaan boeren.
(lees zijn beroemde essay uit 1932 In praise of idleness)
In plaats van als stam rond te trekken en dag bij dag te leven.
Het runnen van een boerderij vraagt om planning. Als je niet op tijd zaait, heb je het volgende seizoen niets te oogsten.
En zo gaat het ook met ‘de moderne mens’.
“Je past je gedrag in het heden aan om in de toekomst iets te worden.”
Maar dit leven kan ook een gevangenis worden. Als je altijd met ‘later’ bezig bent.
De enige manier om aan deze sleur te ontsnappen, is de roes, bijvoorbeeld door alcohol te drinken.
Diep in de nacht zie je, al zuipend, dansend en lachend, de wereld weer zoals die werkelijk is.
Het is een eeuwigdurend conflict van de mens tussen hartstocht en voorzichtigheid, volgens Russell.
We zouden in ons leven een balans tussen deze twee moeten vinden.
Hartstocht en voorzichtigheid.
Maar ja…
Makkelijker gezegd dan gedaan.
Schrijfster Marian Donner merkt op dat we in onze samenleving zijn doorgeslagen naar ‘voorzichtigheid’.
We verwachten te veel. We zijn weinig bestand tegen tegenslag.
We veranderen ons leed in levenslessen en delen die graag met anderen.
Als je je ongelukkig voelt, is dat een keuze. Doe beter je best. Leer ervan.
We worden onderdrukt door ‘positiviteit’.
Jonge meiden willen allemaal mooi, sociaal en slim zijn. Niemand wil er oud uitzien.
Maar dit maakt ons daadwerkelijk alleen maar zieker, vooral mentaal, betoogt ze.
Ze pleit daarom in het boek ‘Zelfverwoestingsboek’ voor meer stinken, drinken, bloeden, branden en dansen.
Stop met perfectie. Wees saai. Doelloos. Ongelukkig.
Doe juist niet wat er van je verwacht wordt.
Het leven moet je vooral ervaren. Dat gebeurt vanzelf.
Maar hoe je dat doet, daarin is ieder mens vrij om zelf een keuze te maken.
Is ons doel echt om productiever, efficiënter, dankbaarder en gelukkiger te zijn?
Dan worden we slechts betere kelners in een restaurant genaamd het kapitalistische neo-liberale systeem.
Maar we zouden juist wat vaker in die soep moeten pissen.
Gewoon, omdat het kan.
Je leest haar pleidooi in het boek ‘Zelfverwoestingsboek’.
En nu de vraag aan jou:
👉🏻 Wanneer heb jij voor het laatst gespijbeld in je leven en hoe was dat?
Beantwoord ‘m door op reply te drukken of het op te schrijven in je journal.
Liefs,
Tomson
