Lieve vreemdeling,
Ik ben er weer om 6.00 uur en loop nog een beetje achter met opnemen van de podcast-afleveringen. Die volgen vanaf dinsdag 🙏🏻. Net zoals de weekupdate met in de hoofdrol: 🦔🦔 (teaser).
Trouwens. De tweede druk van Sombere hitsigheid: Onbegrepen komt deze week binnen. Als je interesse hebt, bestel je exemplaar met korting en je krijgt er nog een tasje bij ook.
Ik ben overigens totaal in de ban van het boek Mythen van Karen Armstong. Ik zal de komende weken wat vaker over ‘mythen’ schrijven.
Vandaag de eerste.
🪐 Creëer je eigen mythe
Een van de meest tragische personages in de boekenreeks Een lied van ijs en vuur is Sandor ‘de jachthond’ Clegane.
Het is niet zijn imposante lengte die hem een angstaanjagende verschijning aan het hof in Koningslanding maakt. Het is de helft van zijn gezicht die is verbrand. Zijn ogen verscholen achter de littekens. Zijn oor ontbreekt; er zit een gat.
Mensen durven hem niet aan te kijken óf blijven hem aanstaren.
Sommige mensen vragen of hij die brandwonden in een veldslag heeft opgelopen. Of hij eens tegen een draak heeft gevochten.
Hij zwijgt.
Omdat hij het weigert te vertellen.
Dat het door zijn broer kwam.
Een ruzie om een speelgoedriddertje. Omdat Sandor jaloers was dat zijn broer het poppetje had. Dus hij stal het stiekem en was vervolgens bang om betrapt te worden.
En dat werd hij. Zijn broer Gregor duwde zijn gezicht in de haard. Drie mensen moesten er aan te pas komen om Sandor uit de greep van zijn broer te krijgen.
Het incident met zijn broer heeft hem getekend en dan bedoel ik niet alleen zijn gezicht, maar ook de littekens in zijn ziel.
De eerste keer dat hij de aanstaande bruid van kroonprins Joffrey, Sansa Stark, ontmoet, is hij bitter. Hij maakt haar belachelijk om haar aangeleerde nette woordjes en om haar naïviteit in het leven. Dat zij hem bijvoorbeeld niet eens in de ogen aan durft te kijken door de littekens in zijn gezicht.
En dan vertelt hij haar zijn levensverhaal en hij laat haar zweren er met niemand over te praten. Anders vermoordt hij haar.
Zijn tragiek is zijn mythe geworden…
Het boek is overigens verfilmd in een tv-serie. Misschien heb je er wel eens wat over gehoord? Game of thrones heet het. Te zien op hbo max.
Hier een still uit de serie met links Sandor en rechts de bullebak van een broer.
Hoewel Sandor niets aan het verleden kan doen, lijkt het in alles zijn leven te zijn geworden.
Begrijpelijk… Iedereen ziet het in zijn gezicht.
Maar dat betekent niet dat je jezelf als slachtoffer moet blijven zien.
Dus stel jezelf deze vragen:
• Ben je een slachtoffer van je trauma?
• Op welke manier is het verleden zichtbaar in je huidige leven?
En als je dat weet… Wat ga je eraan doen om het te veranderen?
Accepteer de situatie nooit zoals die is.
Blijf het verhaal over wat je is overkomen vertellen en blijf je afvragen hoe het je heeft gevormd en hoe je dat gaat veranderen.
Het universum gaat je niet redden.
Je moet jezelf redden.
Herschrijf je eigen mythe.
Jij zit aan de knoppen. Het is jouw levensverhaal.
Lees het eerste boek Spel der tronen van George R. R. Martin waar ‘de jachthond’ voor het eerst in verschijnt. Of beluister het op Storytel.
Liefs,
Tomson
PS
Fantasy is niet mijn ding. Maar poh die George R.R. Martin weet wel hoe hij een meeslepend verhaal moet schrijven. Elk hoofdstuk is eigenlijk een lange scène van een personage en het eindigt altijd met een cliffhanger. Waardoor je blijft lezen. En hij doet niet aan pagina’s lang omschrijven hoe bomen eruit zien, zoals Tolkien wel deed bij Lord of the strings. Gewoon het verhaal vertellen en niet te veel details over de wereld delen. Ja er stond strings. Ok. Doei. Tot morgen!
