Een TikTok-post van begin april ging eind april opnieuw viral.
De teller stond op 180.000 views en die is eind april omhooggegaan naar 400.000 views.
Dat betekent dat 400.000 mensen voor minimaal een seconde enkele pagina’s uit mijn boek Ik hoop dat je gedachten lief voor je zijn hebben bekeken.
Mijn grootste angst is tegelijkertijd mijn grootste hoop: dat ik gezien word. – Erykah Badu
Elke keer weer, als een socialmediapost te veel aandacht krijgt, voel ik een angst.
Ik weet niet eens of ik het goed kan uitleggen, maar het is een overkill aan informatie. Een gevoel dat ik er geen controle op heb. Honderden reacties van onbekende mensen.
Er zitten hulpkreten tussen, cynisch gezeur, bewondering, haat.
Wat moet een mens met al dat commentaar? Wat moet ik met al dat commentaar op mijn eigen woorden?
Ja, geen idee eigenlijk.
Ik negeer het dus.
Ik scroll een keer in de twee dagen vrij vluchtig door de reacties heen. Degene die me niet bevallen verwijder ik. Niet dat dit overigens zin heeft, want op TikTok wordt niets daadwerkelijk verwijderd; anderen kunnen het nog steeds zien, alleen ik niet, wat betekent dat TikTok pestgedrag in stand houdt.
Maar goed.
Het is veel. Niet alleen de comments. Maar al die ogen die op mijn woorden zijn gericht.
Het voelt aan als een oncontroleerbaar monster.
Maar ik klaag niet.
Het gebeurt weleens vaker dat een post viraal gaat, maar dat die ook direct verkoop genereert?
Ik heb in april meer dan 800 boeken van Ik hoop dat je gedachten lief voor je zijn verkocht. Via deze post.
Normaal ben ik al tevreden als ik 80 boeken in een maand verstuur.
Mijn boek raakt blijkbaar een gevoelige zenuw bij mensen. Zonder dat ze me kennen, zijn ze er meteen van overtuigd dat ze dit boek nodig hebben. Dat ze deze woorden nodig hebben om zichzelf te kalmeren.
Het voelt gekkig aan. Want de dertig teksten uit dit boek heb ik de afgelopen twee jaar naar jou verstuurd via deze mail.
Dat voelt intiem en veilig. Gewoon een clubje van 100 mensen die mijn woorden waarderen en graag meelezen met wat ik te delen heb.
En nu zijn al deze teksten in een boek gezet en vinden andere mensen het.
Die virale post heeft ook een ander bijeffect.
Mensen die niet dat boek kochten, maar me gingen volgen en dan na drie dagen of een weekje besloten om ineens voor 100 euro al mijn boeken te bestellen. Wat een nog onwerkelijker gevoel geeft. Alsof ik al mijn fotoboeken van de afgelopen dertig jaar naar iemand toestuur.
Die boeken zijn toch een kijkje in mijn gevoelswereld sinds 2016.
Maar goed.
Wat ik zei:
Mijn grootste angst is tegelijkertijd mijn grootste hoop: dat ik gezien word. – Erykah Badu
Ik denk dat het voor veel artiesten geldt.
Ik houd dus helemaal niet van aandacht. Dat voelt namelijk alsof mensen verwachtingen hebben en dat verlamt me.
Frank Boeijen zei ooit eens dat hij het liefst onzichtbaar op een podium staat en zijn muziek speelt.
Dat snap ik heel goed.
Gelukkig is er mijn favoriete kunstenaar Edvard Munch (rip), die het altijd beter weet te verwoorden dan ik:
Mijn angst voor het leven is net zo noodzakelijk voor mij als mijn ziekte. Zonder angst en ziekte ben ik een schip zonder roer. Mijn kunst is geworteld in reflecties op anders zijn dan anderen. Mijn lijden maakt deel uit van mezelf en mijn kunst. Ze zijn niet te onderscheiden van mij en hun vernietiging zou mijn kunst vernietigen. Ik wil dat lijden behouden. – Edvard Munch
En gelukkig is er Andy Warhol (rip).
Don’t think about making art, just get it done. Let everyone else decide if it’s good or bad, whether they love it or hate it. While they are deciding, make even more art. – Andy Warhol
Liefs,
Tomson
