We hebben als gevoelige personen de neiging om op te gaan in andermans gevoelens.
Wat betekent dat we pas achteraf beseffen wat we zelf vinden, voelden of wilden.
- Dat geeft niet alleen een bittere nasmaak van gemiste kansen, maar betekent ook dat mensen makkelijk over onze grenzen heengaan.
- Of dat we uit enthousiasme ‘ja’ zeggen tegen iets waar we achteraf liever ‘nee’ tegen hadden gezegd.
Je kunt je eigen assertiviteit trainen om in het moment zelf beter voor jezelf op te komen. Maar dat voelt toch als tegen de wind in fietsen én proberen 25 kilometer per uur te halen.
Onmogelijk! (nou ja, als je een elektrische fiets hebt misschien wel. Maar ja. Fiets je dan wel echt of wat?)
Wat beter werkt, is dit:
- Bouw denkruimte in
- Als iets niet meer fijn voelt, uit je zorgen
- Als grenzen zijn overschreden, kom erop terug
Bouw denkruimte in
Probeer denkruimte te creëren, zodat je er altijd nog op terug kunt komen.
’Klinkt goed! Laat me er nog even over nadenken tot ik het zeker weet.’
Als iets niet meer fijn voelt, uit je zorgen
Als iets je dwars blijft zitten, is dit het teken dat er iets niet goed is gegaan.
Denk aan een beslissing in een project op werk dat gek voelt. Of een vriend die maar kort blijft antwoorden op je appjes of je vragen negeert.
Vertrouw op je gevoel. Start het gesprek met ‘ik maak me zorgen’ of ‘iets zit me dwars.’
Als grenzen zijn overschreden, kom erop terug
Als iemand over je grenzen heen is gegaan en je dit achteraf pas beseft, probeer erop terug te komen.
Dit doe je door stil te staan bij wat je voelde tijdens het gesprek.
Begin je zin met ‘ik’ en zeg daarna wat voor gevoel je kreeg.
‘Ik voel me als een klein kind als je zo tegen me praat’ of ‘Ik voel dat er misbruik wordt gemaakt van mijn zachtheid, zoals laatst.’
Vakantie over
Leuk dat je mijn woorden leest! En dat je me steunt via petje-af.
Ik ben er elke maandag en woensdag en vrijdag in je mailbox.
Ik ga voor het eerst in ‘seizoenen’ werken. Dat betekent dat je de komende tien weken elke maandag en woensdag en vrijdag een mail van me krijgt. En elke dinsdag en donderdag een exclusieve podcast.
Vervolgens twee weken pauze en dan ben ik er weer 10 weken achter elkaar.
Aangezien ik alles alleen doe en ook nog een webshop in de lucht houd, gaat me die twee weken ‘rust’ helpen om op adem te komen.
Ik zeg ‘rust’, want ik schrijf eigenlijk altijd. ’s Weekends. In vakantie. Maar dan even niet de rest eromheen.
Oké!
Woensdag gaan we de taal van je gevoelens ontleden. Praat jij als een kapitalist of een mechanicus of ben je meer van de scheikundige praat?
Vrijdag over wat rijke mensen voor hobby hebben. Zo vreemd. Zo vreemd.
Liefs,
Tomson
