Ik heb veel gedaan om mijn angsten en depressie naar een acceptabel niveau te brengen:
- therapie
- psychotherapie
- paranormale therapie
- in m’n eentje dronken worden
- antidepressiva
- pillen van de drogist
- speciale kalmerende theetjes
- “Carpe diem” roepen
- sitcoms kijken
I know, I know. Sitcoms? What was I thinking?
Maar ja, je moet iets in tijden van wanhoop.
En elke mislukking brengt je weer een stap dichter bij herstel.
Het besef: dit is het niet voor mij, laten we wat anders proberen.
Mijn punt is dit: iemand die door een moeilijke periode gaat en alles doet om zichzelf erbovenop te krijgen, steun die persoon.
Hoe gek het misschien ook in je oren klinkt. Hoe onwetenschappelijk of onverantwoord het ook overkomt.
Beschaam mensen die alles aangrijpen om hulp te krijgen voor hun pijn niet.
Steun ze. Help ze verder.
In tijden van wanhoop pakken we alles aan wat de belofte in zich heeft van herstel.
