Je kan elke dag aan je eigen sterfelijkheid denken.
Of je denkt aan de sterfelijkheid van de wereld.
Wat gebeurt er met de aarde als wij mensen verdwijnen?
Ik heb er een boek over gelezen en opgeschreven wat ik vond.
Dit staat er te gebeuren met de aarde:
– Binnen 500 jaar keert het oerbos terug op aarde.
– Het eerste wat van de mensen verdwijnt, zijn onze huizen. Water en vocht zullen snel onze woningen binnendringen. Huizen gaan rotten. Na 100 jaar brokkelen de stenen af. De aluminiumpijpen en het andere ijzerwaar verroesten. Pvc wordt aangetast door zonlicht. Het enige dat in het huis onaangetast blijft, zijn de keramische tegeltjes in de badkamer. Wel met een laag mos eroverheen.
– Als de mens er niet is, stopt ook het waterbeheer. Rivieren en moerassen zullen overal stromen of ontstaan.
– New York City zal gedeeltelijk vanuit de ondergrond overspoeld worden met water en snel verdwijnen in de rivier.
– De bruggen in de steden zullen het een paar honderd tot duizend jaar volhouden. Tot de roest elk boutje, schroefje en scharniertje heeft aangetast en de boel laat instorten.
– De kakkerlakken zullen sterven van de kou, omdat niemand de verwarming aanzet. Ratten zullen waarschijnlijk verhongeren, want niemand zet het vuil meer buiten.
– Huisdierhonden zullen opgegeten worden door wilde beesten.
– De katten zullen het overleven.
– De oceaan doet er duizend jaar over om de CO2 van de mens in de lucht te verwerken en weer in balans te brengen. Maar het is nog niet wat het was. Het land en de oceaan zullen er in totaal minimaal 100.000 jaar over doen om de lucht in dezelfde staat te krijgen als voor het jaar 1700. Toen we begonnen met massaal CO2 uitstoten.
– Chimpansees zullen zich over het continent via de bossen verspreiden.
– Grote beesten verdwenen massaal 12.000 jaar voor Christus. Waarschijnlijk door toedoen van de mens. Een massale genocide.
– Olifanten en andere dieren overleefden. Want zij waren in Afrika al volledig aangepast aan het gevaar van de mens.
– Tussen 2 miljoen en 11.000 voor Christus hebben we 17 ijstijden gehad. De soorten die we nu kennen hebben al die ijstijden overleefd.
– Onze plastic afvalberg in de oceaan en op vuilnisbelten zal er nog lang zijn. Afgesloten van zuurstof en zonlicht zal het moeilijk afgebroken worden. Evolutie zal minimaal 100.000 jaar nodig hebben om er iets op te vinden.
– Muggen zullen massaal toenemen. Meer larven zullen uitkomen. Nu hebben muggen vooral last van de mens die ze overal ter wereld bestrijden.
– De chemische installaties die olie, benzine en gas maken, zullen een giftige nucleaire wolk kunnen veroorzaken. Een blikseminslag kan de boel in de hens zetten. Chemicaliën zullen in de lucht komen en verspreid worden door de wind.
– Gebouwde dammen zullen het water niet kunnen tegenhouden.
– Nucleaire wapens zullen niet zonder ons ontploffen. Na 250.000 jaar is het plutonium afgebroken. Maar de 411 kerncentrales zullen nog steeds de grond vervuilen.
– De diep uitgegraven mijnen zoals diamantmijnen zullen nog miljoenen jaren bestaan.
– Ratten zullen wellicht evolueren tot kangoeroeachtige beesten. Net zoals slangen wellicht meer de hoogte weten in te gaan met hun lichaam.
– Kunst gemaakt van metalen zal oxideren. Alles gemaakt op doek of op papier zal snel verdwijnen.
– 100.000 jaar heeft de oceaan het CO2 verwerkt in schelpen en dergelijke.
– Koraalrif Australië bestaat pas zevenduizend jaar sinds het einde van de ijstijd. Koraal verspreidt zich continu over de aarde aan de hand van de oceaantemperatuur. Het zal op diverse andere plekken weer ontstaan.
– De kans is klein dat uit een aapachtige opnieuw de mens zal ontstaan. Eerst zal de aap door klimaatveranderingen uit het bos gejaagd moeten worden en moeten gaan leven op de vlaktes. Vervolgens zullen er weer diverse ijstijden nodig zijn om qua dna te veranderen. De kans is klein dat dit proces zich opnieuw zal voltrekken.
Een fijne apocalyptische dag toegewenst!
Liefs,
Tomson
PS Ik heb het boek The World Without Us van Alan Weisman gelezen.
