Ken je OnlyFans?
Dat is een platform op het internet waar mensen hun naakte lijven in diverse poses via video’s en foto’s delen.
Soms met een ander naakt persoon erbij.
Daar kunnen mensen via geld op abonneren, zodat je dit spannende materiaal kan zien voor je eigen plezier.
Je kan zelfs in contact komen met deze makers.
OnlyFans is in korte tijd zo populair geworden dat de oprichters van het platform graag investeringsgeld willen ophalen om nog verder te groeien.
Want er is maar één regel die telt in dit kapitalistisch leven: nog rijker worden dan je al bent.
In geld welteverstaan.
Niet in geluk of gezondheid.
Er is een dubbele moraal in de samenleving.
Dat is dat we het ene zeggen, maar het andere doen.
Een moraal die er overigens al eeuwen is.
Dat is dat we alles wat ruikt naar seks verborgen houden of er in het openbaar op tegen zijn.
Dus OnlyFans zegt, nu ze willen cashen, dat het platform de schunnige handelingen van de makers niet meer kan toestaan op de site en dat ze er dus mee gaan stoppen.
‘Bedankt dat jullie ons groot hebben gemaakt en nu oprotten!’
Want de banken hebben hier moeite mee.
En als banken er moeite mee hebben, dan kan je steeds moeilijker geld innen of investeringsgeld ophalen.
Althans.
Dat is het argument.
Dit hebben we vaker gezien.
Tumblr is groot geworden met pornografisch materiaal.
Het was een vrijhaven van creatieve makers.
Ikzelf ben op Tumblr begonnen met mijn blog psychokiller.
Het was niet allemaal vies.
Het was ook kunstzinnig.
Schilders of fotografen die het menselijk lichaam in spannende poses afbeeldden.
Het bedrijf werd in 2013 verkocht voor een miljard dollar aan Yahoo en toen mocht niets meer.
Dus maakte ook bijna niemand meer gebruik van de site.
Nu is die rond de 3 miljoen dollar waard.
Lol.
Wist je trouwens dat de grootste webwinkel van Nederland ook de grootste seksshop van Nederland is?
Maar op de website van bol.com zie je dit dus nergens in terug.
De sekswereld is een schaduwwereld.
En de regels zijn dat die getolereerd wordt, zolang die niet te veel aan de oppervlakte komt.
Wat natuurlijk absurd is.
Aangezien 40 procent van het internetverkeer bestaat uit porno.
We zijn met z’n allen beschaafd én geil.
Boeien.
Dit zagen we al terug in de 19de eeuw in Nederland.
De maatschappij stond voor harmonie.
Gelukkige gezinnetjes.
De vrouw zorgt voor de kinderen.
De man doet zijn plicht via zijn werk.
Zondag met z’n allen naar de kerk.
Dit was niet de enige waarheid in de 19de eeuw.
De mannen van de sociëteit hadden onder elkaar ongeschreven regels.
Dat je als man best prostituees mocht bezoeken om je lusten te bedwingen en het saaie huwelijk te bestrijden.
Over vrouwen is uit die tijd weinig bekend hoe zij stiekem hun seksualiteit beleefden.
Maar de geslachtsziekte Syfilis deed toen goede zaken in de straten van Nederland.
Knipoog, knipoog.
Porno was er ook al.
Erotische verhalen en erotische tekeningen.
De boekjes waren uiteraard populair en zelfs in de bibliotheek verkrijgbaar.
Tot ze op zwarte lijsten van de kerk werden geplaatst of de overheid er een stokje voor stak.
Zo had je boekjes met titels als: De bruiloft van Jacob Stootgraag.
Haha.
Jacob Stootgraag.
Wat een schitterende artiestennaam is dat.
Bij dezen wil ik vanaf nu Tomson Liktgraag worden genoemd in bed.
Aangezien al die boekjes toen uit het openbare leven verdwenen zijn, moet je creatief worden.
Dubbelzinnig creatief.
Dat is de wereld van de symbolen en metaforen.
Je zegt het een, maar we weten allemaal dat je het andere bedoelt.
Het is de wereld van de maskers.
In de negentiende eeuw zijn in alle geschreven literaire boeken (door mannen en vrouwen) de vrouwen nooit ongesteld.
Nooit.
Maar in het toneelstuk La dame aux camélias (1841) van Alexander Dumas zit wel een symbolische verwijzing.
Het gaat over een escortdame die vijfentwintig dagen een witte bloem in haar haren draagt en vijf dagen een rode.
Zoals je begrijpt: als het wit was, kon je met haar flink van bil gaan.
Maar deze subtiele erotiek kon je ook zomaar tegenkomen op een koffiekan met tapkraan.
Een koffiekan!
Daar stond dit gedicht van Pieter Bodaert op.
Wilt gij gediend zijn van mijn kraan
Die ge onder aan mijn buik ziet staan?
Dan krijgt gij van dat edel nat,
Dat in uw lieve kopje spat.
Ja, dit vonden ze dus grappig in de negentiende eeuw.
Jij weet precies waarom!
Smeerpijp.
Ik ben al een tijdje gefascineerd door de Franse 19de-eeuwse schilder Courbet.
Omdat hij dus niet aan al die symbolen en subtiele verwijzingen deed.
Maar gewoon even lekker een close-upje van de kut maakte en het heel symbolisch De oorsprong van de wereld noemt.
Dat is toch pure poëzie?
Ik was vorige week in Parijs om dit stukje vrouwelijk schoon te bewonderen in Musée d’Orsay. En een aantal van zijn andere schilderijen.
Hij maakte van die prachtige landschapschilderen.
Uitdagende zelfportretten.
Provocerende doeken.
Bijvoorbeeld deze hieronder. Je ziet hier een begrafenis van arbeiders.
Wie schildert er nou arbeiders op een gigantisch doek?
Je schildert invloedrijke mensen op een doek.
Niet arbeiders.
Of twee van zijn uitdagende zelfportretten. De linker hangt in mijn gang als poster.
De rechter in D’orsay.
Dit is zo’n landschapsschilderij.
Ik begrijp Courbet.
Hij ontmaskert het leven.
Dat probeer ik ook met mijn fictieve teksten.
Ik denk dat elke kunstenaar dit moet proberen.
Onze samenleving ontmaskeren en laten zien hoe die werkelijk is.
Wil je meer over de 19de eeuw lezen? Check het boek De gemaskerde eeuw van Marita Mathijsen.
Helaas niet meer bij de grootste seksshop van Nederland verkrijgbaar. Maar wellicht bij de bieb (een soort Netflix, maar dan met fysieke boeken) of een kringloopwinkel.
PS OnlyFans kondigde een paar weken later aan dat ze naaktheid toch wel blijven tolereren op hun platforms.
PPS Ik ga geen OnlyFans beginnen. Ik heb petje-af. Voor je intellectuele behoeftes.
