Lieve vreemdeling,
Ik las eens wat van een oude Romein, die zei dat alles wat er tussen geboorte en dood ligt, geen leven is, maar slechts tijd.
Hij zei: ‘Waarom klagen wij over de manier waarop alles in elkaar zit? Waarom zijn we zo hebzuchtig, zo onverzadigbaar, zo veroordelend, zo bezeten van het idee van geld en winst?’
We zijn vrijwillige slaven van onze angsten.
We zijn wispelturig, inconsequent, oppervlakkig en nooit tevreden met onszelf.
Omdat we het geluk niet in onszelf zoeken, maar afhankelijk zijn van alles om ons heen.
Maar lieve Seneca.
Hoe vind ik het geluk in mezelf als daar alleen maar angst is? Het is nooit rustig in mij. Nooit.
Afleiding is wat me op de been houdt.
Prikkels.
Contact.
Verdoving.
Je schreef dat mensen angstig vasthouden aan hun bezit. Mensen delen niet graag hun erfenis. Betalen het liefst geen belasting. Maar het enige waar je echt gierig om mag zijn, is tijd. Maar die verspillen wij mensen maar al te graag aan onzin.
Maar ik verspil graag tijd.
Omdat het me afleidt van mijn gedachten.
Want er zitten geesten in me, die liever willen dat ik niet meer besta.
En omdat ik er nog ben, laten die geesten me heel kut, waardeloos en negatief voelen.
Ik weet ook dat er iets in me zit dat hier wil zijn.
Anders was ik al weg. Begrijp je?
Het zijn niet verlangens die mij drijven.
Het zijn mijn angsten die me laten vluchten in datgene waar jij een hekel aan hebt.
Je zegt dat mijn leven bodemloos is. Dat al mijn tijd erin verdwijnt. Omdat ik geen rust vind. Niet mijn emoties rationeel de baas kan zijn.
Dus dan kan ik niet gelukkig zijn.
Maar wie zegt dat gelukkig zijn mijn antwoord is?
Rust is het enige wat ik wil. En ik vind rust op mijn manier.
Zielenrust is alles wat ik wil.
Dat is ook een woord dat jij gebruikt.
Volgens mij willen we hetzelfde.
Alleen ik kom er via een ander pad dan dat van jou.
En kijk ik er anders naar dan jij.
Jij wil een gelukkig leven.
Ik wil gewoon vrede in mij.
Niets meer dan dat.
En dat is toch ook oké?
Liefs,
Tomson
Elke woensdag een melancholisch mini-verhaal in je inbox. Deel gerust met je voogd, je ex of je Insta-voyeurs.
Word mijn engel (en laat mij het weten)
