Lieve vreemdeling,
Ik ben al een tijdje gefascineerd door Simon Stålenhag.
Deze Zweed maakt enorm moody futurische tekeningen online.
Over het moment dat het optimisme van de wetenschap voorbij is en we kijken naar de puinhopen van rondvliegende objecten, verroeste robots en uitzicht verpestende koeltorens tot aan de wolken.
Hier een paar plaatjes van hem:
Je moet zijn werk ook online hebben gezien de afgelopen jaren. En waren het niet zijn plaatjes, dan waren het wel de mensen die hij geïnspireerd heeft met zijn kunst.
Tot zijn ergernis zijn er veel copycats actief die via NFT’s enorm veel geld vragen.
Hij is overigens een uitgesproken tegenstander van NFT kunst (twee linkjes naar zijn tweets onder elk woord).
In de loop zitten
Hij heeft een boek gemaakt genaamd Tales from the loop. Het is een sciencefiction kunstboek begeleid door een klein beetje tekst.
In dit boek laat hij het verval zien van een regio vol eilanden in Zweden waar er ooit volop geëxperimenteerd werd door wetenschappers. Dit gebeurde onder de grond in The loop.
De mensen in het dorp voelden de grond beven en trillen als ze bezig waren. Maar wat ze daar nou deden, wist niemand.
Je ziet door de ogen van de kinderen wat er met deze regio is gebeurd nadat het geëxperimenteer stopte.
- Kinderen die kijken naar grote koeltorens.
- Robots die in het gras liggen te verroesten.
- Iemand die een prototype robot aan de praat heeft gekregen bij zijn garage.
- Een groot meer, waar niet meer werkende waarschuwingssystemen ronddobberen.
- En in de lucht zie je schepen die doelloos bewegen, aangestuurd door het magnetische veld van de aarde.
Sommige objecten in het landschap beschikken over mysterieuze krachten. Zoals een silo waar je in kan stappen en dan van lichaam kan verwisselen met degene die buiten staat.
Ook lopen er dinosaurussen rond in de bossen. Zijn ze via een of andere tijdlus in The loop hierheen gekomen?
De gemaakte tekeningen worden begeleid door anekdotische teksten.
Het is geen doorlopend verhaal-verhaal. Meer dagboekfragmenten.
Ze leggen de bedachte wereld van Simon uit. Ze geven context aan de prachtige tekeningen.
Vaak gaan sciencefiction films over een alternatieve samenleving, waar de mensheid qua wetenschap op de top van zijn kunnen zit.
Zoals Star Wars.
Of het laat een cynische, dystopische aarde zien zoals Blade Runner.
Maar het verval zien we niet vaak.
Tales from the loop is daarom zo melancholisch en daar kick ik op 😃.
Een robotstofzuiger gaat je niet redden
Het landschap laat de overblijfselen van de mens zien toen de technologie ons niet meer ging redden.
De bewijzen van wat het was blijven achter, zoals we nu verlaten fabrieken kunnen bezoeken als ruïne van het industriële tijdperk.
Het boek is als serie verfilmd door Amazon Prime.
Het zijn korte verhalen over het gebied rond the loop.
De art direction is hetzelfde als in het boek.
Uiteraard.
In tegenstelling tot het boek, focust de serie zich op een aantal personages die zich door de bedachte wereld van Simon Stålenhag bewegen.
Ze proberen mysteries van het landschap op te lossen en leren zo wat over zichzelf, zodat ze kunnen groeien.
Er zitten verhaalelementen uit het boek in sommige afleveringen. Soms een knipoog.
Maar de belangrijkste boodschap mist helaas.
Die van verval.
Liefs,
Tomson
