Ik was aan het zuchten en kreunen met een Boeddhabeeldje in mijn hand. Het was het gevolg van alle biertjes van afgelopen nacht. Wel met mijn zonnebril op. Tien keer de wc doorspoelen om het geluid van mijn trillende billen op te laten gaan in het gebrul van de pot. Ik kende weinig gêne bij Tirza, maar windgeluiden waren next level intimiteit.
Mijn telefoonscherm lichtte op de grond op en ik zag een appje verschijnen van een onbekend nummer. Ik opende het en zag het gezicht van Katy verschijnen.
KATY: Ik weet niet of je het je nog kan herinneren? Je kwam niet heel helder over met je zonnebril op. Maar ik wil het weten. Waarom heb je mij je nummer gegeven?
Een grijns verscheen op mijn gezicht en ik begon te tikken met mijn duimen op het scherm.
IK: Ik weet niet wat het met je is. Maar ik moest je gewoon mijn telefoonnummer geven. Zelfs in bed dacht ik nog aan je. Alsof de volle maan me in haar macht had. Dus vertel me. Welke invloed heeft de maan op jou?
Terwijl ik mijn kont begon af te vegen en nog maar een keertje doortrok, verscheen in de app ‘Katy is aan het typen…’
KATY: De maan verlichtte de straten van Utrecht op zo’n heldere manier dat ik je zag zoenen met een meid en vervolgens met een andere vrouw zag wegfietsen. Daarom ook mijn vraag. Waarom heb je jouw nummer aan me gegeven? Denk je soms dat ik makkelijk ben?
Ik begon achter mijn oren te krabben, haalde de deur van het slot en schopte die open met mijn blote voet.
‘Tirza! Tirza!’ riep ik.
‘Ja?’ klonk er van ver weg.
‘Met wie heb ik gisteravond lopen zoenen?’ vroeg ik.
‘Bouchra?’
‘Bouchra?’ zei ik.
‘Ja?’
‘Wie is Bouchra?’ vroeg ik.
‘Waar je mee hebt lopen zoenen, toch?’
Ik ging terug naar het chatscherm in mijn app en zag tussen alle ongelezen groepsgesprekken ook een appje van Bouchra staan. Ik tikte het gesprek open.
BOUCHRA: Wanneer zie ik je weer, mysterieuze man?
Ik tikte op haar profielfoto. Krullend haar, verlegen blik, op de achtergrond een of andere Mediterrane kustlijn.
‘Best een knap meisje!’ zei ik.
‘Wat?’ klonk het.
‘Best een lekker ding, die Bouchra!’ riep ik harder.
‘Ja, dat is ze ook!’
Ik ging terug naar het gesprek met Katy.
IK: En toch stuur je me een berichtje.
KATY: En toch denk jij zelfs in je bedje nog aan me.
IK: Is het een cliché als ik zeg dat je moeilijk te…? Ja hè? Dus, ander onderwerp dan maar. Met welk gevoel ben je vanochtend opgestaan?
KATY: Voel me katerig, ondanks dat ik geen alcohol heb gedronken. Zo’n leeg, moe gevoel.
IK: Hoe komt dat?
KATY: Leeg bed I guess?
Ik schudde met mijn hoofd. Dit ging wel heel makkelijk. Dus ik stond op en sjokte met mijn broek nog op mijn enkels door de gang naar de woonkamer toe. ‘Tirza?’
Ze zat op de bank met een opengevouwen tijdschrift in haar hand en haar benen op de salontafel. Met een verbaasde blik keek ze over het tijdschrift heen naar mij.
Wie las er nog tijdschriften?
‘Heb je je zonnebril altijd op als je naar de wc gaat?’ vroeg ze.
‘Op een of andere manier voel jij aan als de zus die ik nooit heb gehad’, zei ik.
‘Ja? Je laat je piemel graag aan je familieleden zien?’ vroeg ze.
Ik keek omlaag. Mijn ballen en lul hingen er niet-charmant bij. Half ineengekrompen.
‘Wat vind jij van meiden die te wanhopig overkomen via de app?’ vroeg ik.
‘Als in?’ vroeg Tirza.
‘Dat het er te dik bovenop ligt dat ze naar een man zoals ik verlangen?’ Ik legde mijn hand in mijn nek, begon met mijn elleboog heen en weer te bewegen en mijn lippen te tuiten, me er volledig van bewust dat mijn lul nu ook mee-swingde.
‘Dat is gewoon iemand die op een naaktfoto wacht, alleen niet goed kan acteren dat het haar daar niet om gaat’, zei Tirza turend naar het tijdschrift.
‘Denk je?’
Tirza haalde haar schouders op. ‘Weet ik veel.’
Ik draaide me om en slenterde de gang weer in, door naar de slaapkamer en liet me op mijn rug op Tirza’s tweepersoons bed vallen en appte terug.
IK: Is het je eenzaamheid?
KATY: Doe normaal.
KATY: Maar. Hoe oud ben je eigenlijk? Kon het moeilijk zien door je zonnebril.
IK: Hoe oud denk je?
KATY: 16?
IK: Hoe wist je dat?
KATY: Maar. Waarom gaf je me je nummer?
IK: I don’t know. Je doet iets met me.
Ik keek naar mijn lul, die zich al halfvol had gezogen met bloed.
KATY: Je bent vreemd.
IK: Maar wel lekker.
KATY: Maar vertel. Wat doe ik met je?
Ik maakte met mijn telefoon een foto van mijn lul. Niet de meest charmante houding dit. Maar het was oké. Ik bekeek het resultaat goedkeurend en stuurde het daarna door naar Katy met de caption:
Felt cute. Might delete later.
Het antwoord bleef uit. Haar profielfoto veranderde in de standaard lichtblauwe avatar zonder ogen, mond, neus of oren. Ik barstte zo hard in lachen uit dat ik mijn zonnebril af moest doen, op mijn zij moest rollen en met mijn platte hand op het matras moest slaan om de opgewekte energie te verwerken.
Tirza verscheen met een verbaasde blik in de deuropening en zei: ‘Charming dit.’
Ik stopte met lachen, ging rechtop zitten en gooide mijn telefoon van me af richting de kussens. ‘Ik weet niet eens waarom ik doe zoals ik doe’, zuchtte ik.
‘Moet er altijd een doel zijn dan?’ vroeg ze.
Ik keek Tirza met een vermoeide, treurige blik aan. ‘Ik heb net een foto van mijn lul gestuurd naar dat meisje van gisteren.’
‘Bouchra?’
‘Nee, nee. Dat meisje bij de bar’, zei ik.
‘Bar?’
‘Ja. Aan wie ik het bierviltje gaf. Ze sprak me aan en ik voelde iets. Iets speciaals, weet je wel.’
‘Je voelde iets speciaals. En daarom stuur je nu meteen een lulfoto’, zei Tirza.
‘Ja, weet ik veel’, wuifde ik haar opmerking weg. ‘Ik wil gewoon testen of iemand serieus met me is.’
‘Of ze interesse heeft in je lul?’
‘Het is meer ironie, denk ik?’
‘En jij denkt dat jouw ironische, onnavolgbare humor overeind blijft in een app-gesprek met een half-vreemde?’ vroeg ze.
‘Als zij die ene is, dan ja’, zei ik.
‘Die ene? Na al je gepreek van gisteren?’
‘Weet ik veel. Ik lul ook maar wat’, zei ik en liet me weer achterover vallen.
‘En hoe reageerde ze op je lulfoto? Wil ze met je trouwen?’ vroeg ze.
‘Ik hoop het!’ schreeuwde ik uit. Ik pakte mijn zonnebril, trok mezelf overeind, stond op en trok mijn onderbroek en broek omhoog en deed mijn knoop en gulp dicht.
‘Wat heb ik te verliezen als ik me al een tijdje dood vanbinnen voel?’ zei ik.
‘Je bent een hoop’, zei ze. ‘Maar je bent zeker niet dood vanbinnen. Ik betwijfel zelfs of je wel weet hoe dat voelt.’
Ik pakte haar hand vast en legde die op mijn borstkas. ‘Wat voel ik dan vanbinnen?’
‘Onbestemd. Een beetje richtingloos, denk ik’, zei Tirza en ze legde haar andere hand op mijn schouder. ‘Maar dood? Zeker niet.’
Ik boog mijn gezicht iets naar voren, maar Tirza hield me tegen door haar wenkbrauwen naar beneden te doen en me aan te kijken met een blik van: ‘Wat doe je?’
‘Gisteren in bed wilde je wat anders’, zei ik verbaasd.
‘Echt niet. Smeerlap.’ Ze haalde haar hand van me af en gaf me een tik op de schouder.
‘Ik zag je wel loeren naar mijn onderbroek’, zei ik.
‘Jij bent hier de slet’, zei ze.
‘Wel een beetje, hè’, zei ik. ‘En jij?’
‘Niet echt. Een projectje per keer.’
‘Vind je het een vervelend idee een slet te zijn?’ vroeg ik.
‘Nee hoor. Boeit mij het wat anderen vinden. Ik ben wel polygaam. Maar geen slet.’
‘Wat is het verschil?’
‘Dat ik een connectie nodig heb. Een zielsconnectie’, zei ze.
‘Voel je geen connectie met mij dan?’
‘Al heel lang’, zuchtte Tirza. ‘Maar in deze ongeremde fase van je kan ik er echt niks mee. Sorry.’
‘Sorry voor mijn ongeremdheid dan’, zei ik.
Ze deed een stap achteruit. ‘Je hoeft geen sorry te zeggen. We hebben allemaal zo onze ongeremde fases waarin we de boel even flink in onszelf opschudden, toch? Even de impasse van de middelmatigheid doorbreken.’
‘Schud me op’, zei ik.
‘Probeer het eens met een foto van je lul. Je hebt mijn nummer’, knipoogde Tirza en ze liep de slaapkamer uit.
Ik liep terug naar het bed en liet me op mijn buik vallen.
Op het startscherm van mijn telefoon zag ik dat Katy een foto had gestuurd. Katy’s profielfoto was weer zichtbaar. Ik opende de chat en zag de wazigheid van de foto met een pijl naar beneden met daaronder een streep. Ik drukte erop. De foto verscheen.
Een close-up van een harige kut. Met alle schaamlippen zichtbaar. Als een verfrommeld papiertje.
‘Holy shit’, zei ik. ‘Tirza!’ Geen gehoor. ‘Tirza!’
‘Wat?’ klonk het ver weg.
‘Ze heeft een foto van haar kut gestuurd!’ Ik sloot mijn ogen, rolde op mijn rug en begon weer manisch te lachen en bekeek de foto opnieuw. ‘Geweldig dit.’
Onder de foto verscheen een appje.
KATY: Nu heb je die ook van mij gezien. Zullen we nu een poging doen tot een serieus gesprek?
IK: Je bedoelt een date waarbij we aan het einde van de avond afscheid nemen met drie zoenen op de wang?
KATY: Absoluut.
IK: Wat dacht je van vanavond 19.00 uur?
KATY: Met die kater van je? Wat dacht je van zondagmiddag 13.00 uur?
IK: Overdag????
KATY: Als je me dan nog interessant genoeg vindt, ja.
KATY: Ik wil geen tijdelijk vermaak zijn.
Ik ben al drie jaar bezig met deze roman: Tweelingzielen sterven nooit. Ik deel elke woensdag de eerste 13 hoofdstukken.
Het gaat over een onmogelijke liefde tussen hedonist Ziggy en perfectionist Katy. Ik probeer alle thema’s van de afgelopen jaren in dit werk te stoppen: hedonisme, gevoeligheid, existentialisme, depressie, jeugdtrauma.
Lees de vorige delen van Ziggy terug
1/13 Je moet bloeden als je wil veranderen
2/13 Word niet jezelf. Word iemand anders.
3/13 Sombere jongens huilen ook
4/13 Vochtige plekjes
5/13 Je klinkt als mijn vriendin
6/13 Als je je verward en bedroefd voelt, ligt het aan jezelf
🜂7/13 De middelmatigheid haalt ons allemaal in
🜂 8/13 Het échte leven haalt ons altijd in
🜂9/13 Je hoeft niet te drinken. Maar het kan wel.
