Lieve vreemdeling,
Er valt qua storytelling en levenswijsheid zoveel te leren van de serie Better Call Saul.
Het is een spin-off van misdaadserie Breaking Bad. In die serie zien we een suffe scheikundeleraar zich ontpoppen tot drugs lord. Een van zijn hulpjes in die serie is de gewiekste advocaat Saul Goodman.
In Better Call Saul zien we hoe Saul Goodman Saul Goodman is geworden.
De serie is trager en minder gewelddadig dan de voorganger. Daardoor is er veel meer ruimte voor ontwikkeling van de personages.
Goed.
We volgen de advocaat Jimmy McGill (de echte naam van Saul). Hij probeert in de voetsporen te treden van zijn broer Chuck. Een gelauwerde, slimme, succesvolle advocaat. Bekend om zijn precisiewerk en uitstekende kennis van de wetten.
Waar de broer staat voor rechtvaardigheid en discipline, is Jimmy juist het tegenovergestelde.
Als je met een slimme truc krijgt wat je wil, wie maakt zich dan druk om wat juist is?
Bestraft om je eigenzinnigheid
Chuck en Jimmy hebben in de serie een ingewikkelde haat-liefdeverhouding. Ze kunnen niet met en niet zonder elkaar. Hun vetes bestaan uit actie – reactie.
Waar het kan, naaien ze elkaar erbij.
Chuck bekoopt het vooral met zijn mentale gezondheid. Jimmy bekoopt een van zijn acties om zijn broer dwars te zitten met een tijdelijke schorsing als advocaat.
Daardoor besluit hij als bijbaan weggooi-telefoontjes te verkopen aan kleine criminelen. Als zijn vriend Hue door een vergissing een agent in burger aanziet als iemand die Jimmy pijn wil doen, wordt Hue gearresteerd voor geweldpleging.
Met schuldgevoel verzint Jimmy een plan om hem vrij te krijgen. Hij laat vanuit heel het land ansichtkaarten sturen met de roep voor vrijlating.
Hoe die dat doet? Door zelf in de bus door het land te reizen en kaartjes te schrijven en overal op de brievenbus te doen. Ook betaalt hij andere mensen om kaartjes te schrijven voor Hue.
Het verhaal is dat Hue een belangrijk lid van een kerkelijk gemeenschap is. Hij heeft namelijk tijdens een brand iedereen gered. Dus dat hij nu in de gevangenis zit, kan niet kloppen.
Het openbaar ministerie wordt gek van alle brieven en telefoontjes. Ze besluiten een van de nummers op de ansichtkaarten te bellen om te checken of het verhaal wel echt klopt.
Jimmy zit met zijn helpers aan een tafel met honderd telefoontjes, gestickerd met verzonnen namen. Als een van de telefoons gaat, pakken ze het bedachte belscript op over wie die persoon is. Zo bevestigen ze tegen het openbaar ministerie dat het verhaal klopt en dat Hue een heilige is.
Het laatste wat de rechtbank wil, is een mediahype bij de rechtszaak van Hue. Het is tenslotte een klein vergrijp. Ze kiezen eieren voor hun geld. Dus hij wordt met een milde straf vrijgelaten.
De list is geslaagd.
Dat is ook iets wat Chuck dondersgoed weet van zijn broer.
Hij manipuleert, draait en neemt de wet met een korreltje zout. Maar hard werken kan die zeker.
Is dit wat ik wil?
Jimmy krijgt in de serie bijna altijd wat hij wil met zijn charme, zijn talent van misleiding en zijn oog voor de zwakkere mensen van de samenleving.
Al gaat het altijd ten koste van iets. Hij krijgt nooit de erkenning die hij zoekt.
Tot hij beseft dat hij uit de schaduw moet stappen van zijn grotere broer en zijn eigen pad moet kiezen.
Zijn broer overlijdt in de serie helaas op een heel tragische manier.
Dat is het moment dat Jimmy begrijpt dat zijn achternaam voor altijd aan die van zijn broer verbonden zal zijn. Aan Chuck’s legacy.
Mensen zullen hem altijd vergelijken met hem. Maar hij is niet Chuck. Hij is heel iemand anders.
Hij kan wel zijn best doen om een juiste advocaat te worden. Maar dat is niet het ware avontuur dat in hem roept.
Hij moet zijn naam veranderen om zijn ware roeping uit te voeren.
Hij verandert in de slinkse advocaat Saul Goodman.
Hij heeft de innerlijke draak verslagen. Hij begint zich anders te kleden. Anders te gedragen. Neemt een nieuwe naam aan.
De metamorfose is ingezet.
Zodat hij de man wordt die we kennen uit de serie Breaking Bad.
Maar het komt wel met twijfels. De kleine crimineel helpen, oké. Maar is hij ook bereid om de Mexicaanse kartels bij te staan? Die criminelen die je om de minste reden uit de weg ruimen?
De laatste twee seizoenen gaan erover of hij een manier vindt om dit zonder schuldgevoel te doen.
Goed.
Ik kan nog uren doorpraten over de verteltechnieken van de bedenkers Vince Gilligan en Peter Gould.
Maar even terug naar je droom en hoe die reis verloopt naar je doel waar ik het in de vorige mail over had.
Neem je verlangen zo serieus dat je je niets meer hoeft aan te trekken van anderen
Dromen lopen nooit zoals we ze bedacht hebben. Nooit.
Zoals de zin in de roman In the city of shy hunters van Tom Spanbauer:
You’re going this way and then shit happens and then you’re going that way.
Dat is het leven.
Veel mensen die hun dromen niet zagen uitkomen, worden pessimistisch.
Dat zijn de mensen die je tegenhouden als jij je dromen deelt.
Die zeggen: ‘Stop met dromen, wees realistisch.’
Maar zij beseffen niet dat het doel nooit is geweest om je dromen te vervullen.
Het doel is om op avontuur te gaan, met je droom als doel aan de horizon.
Dat is een verschil.
Om tijdens het avontuur het leven daadwerkelijk te ervaren en al je innerlijke draken te verslaan. Om op die manier erachter te komen waar je écht voor op aarde bent gekomen.
Dat is vaak iets heel anders dan je van tevoren had bedacht.
Het doel is eigenlijk nooit je doel geweest.
Als je dat inziet in je leven: gelukzaligheid.
Of zoals Joseph Campbell het noemt: bliss.
Mijn droom was niet mijn droom
Mijn droom was een gevierd auteur worden. Dat mijn boeken overal in de winkel lagen. Dat mensen me uitnodigen aan tafels op tv.
Maar ondertussen ben ik erachtergekomen dat dit helemaal niet mijn roeping is. Alsjeblieft niet zeg.
Ik walg er eerlijk gezegd een beetje van.
Mijn roeping is schrijven voor een klein clubje gelijkgestemde mensen, die me elke dag willen lezen.
Dat is echt het enige wat telt in mijn leven.
Wees realistisch. Verlang het onmogelijke.
Alles wat ertussenin gebeurt is wat het leven de moeite waard maakt.
Het is de reis.
Cliché. Maar waar.
Goed. Nu een opdracht voor in je journal.
📓Hoe vind jij je bliss?
Volgens Joseph Campbell is er maar één taak die telt in het leven. Vind je bliss. Je weet wat het is. Want dat voel je in je hele lijf.
Bliss is te vertalen als ‘geluk’ of ‘gelukzaligheid’.
If you follow your bliss, you put yourself on a kind of track that has been there all the while, waiting for you, and the life that you ought to be living is the one you are living. Wherever you are—if you are following your bliss, you are enjoying that refreshment, that life within you, all the time.
The Power of Myth (p. 113).
Nu de vraag om aan jezelf te stellen in je journal:
Ben je klaar voor je lotsbestemming?
Schrijf op wat in je opkomt bij deze vraag.
Gaat het de spirituele kant op? Prima.
Gaat het de rationele kant op? Ook prima.
Gaat het de relationele kant op? Ook goed.
Bloed.
Liefs,
Tomson
PS
Donderdag ga ik ‘the hero’s journey’ uitleggen van Joseph Campbell. Vrijdag een alternatieve vertelstructuur met een nieuwe schrijfopdracht.
Mail-notes
- Joseph Campbell is het meest bekend geworden om ‘the hero’s journey’. Hij was een mythologie-expert en heeft daar veel over geschreven in de 20ste eeuw. Zijn geschreven werk is best taai. Maar er is ook een uitgeschreven interview verschenen als boek. Het heet The power of myth waarin hij in een vraaggesprek al zijn ideeën over mythes, symboliek en je _bliss_ vinden uitlegt. Aanrader.
- Hier een videofragment van dat interview. Hier praat hij over bliss
- Better Call Saul bekijk je op Netflix. Het laatste (zesde) seizoen is inmiddels bezig. De serie is trager en minder gewelddadig dan Breaking Bad. Die focust zich op de personages. Ik houd er meer van. Met veel knipogen naar _Breaking Bad_ overigens.
- In the city of shy hunters is een gay fictieboek van Tom Spanbauer. Over een boerenpummel die in de jaren ‘80 naar New York City trekt om zijn jeugdliefde terug te vinden. Daar belandt hij in de homo- en queercommunity en vindt zo een familie die hij nooit heeft gehad. Maar helaas beginnen er steeds meer mensen besmet te raken met aids. Het is tot nu toe mijn favoriete boek dat ik dit jaar heb gelezen. Zo gevoelig en kwetsbaar! Op Amazon te krijgen als fysiek boek.
