Lieve vreemdeling,
Veel praten, weinig zeggen.
Ken je die mensen?
Er zijn hele beroepsgroepen die dit als verdienmodel hebben.
(Je weet wie ik bedoel.)
Als je gaat schrijven, trap je ook snel in deze val.
Het gebruik van woorden die veel lijken te zeggen, maar eigenlijk niets zeggen.
‘Haat’ is er zo een.
‘Liefde’ is een ander.
- Sluw.
- Gemeen.
- Opgewekt.
- Aantrekkelijk.
Je kent vast de stelregel wel: show, don’t tell.
In films kunnen ze niet laten zien dat een personage zich boos voelt. Daarom gaan personages met stoelen smijten of rammen ze al het servies van de tafel af. Dan weet je als kijker: die is boos.
Of een vrouw die spuugt in de wc-pot. Dan weten we hoe laat het is.
Die heeft te veel gedronken!
Ik bedoel: die is zwanger.
Bij schrijven werkt dit hetzelfde. Je kan zeggen dat iemand boos is… Maar dat is te simpel.
- Laat door de acties van het personage zien dat die boos is.
- Gebruik een metafoor om die boosheid te verbeelden.
Het liefst een simpele metafoor die je voor je ziet.
‘Mijn bloed kookt’ gebruiken we in het alledaagse leven. Omdat het boosheid zo goed uitdrukt.
In je teksten doe je dit ook, maar dan met een kleine twist. Bijvoorbeeld: mijn bloed kookt zo dat ik het liefst een mes pak, een enorme spleet in mijn armen snijd en het al spuitend in je oog terecht komt, waardoor je oog smelt van de hitte.
Zoiets.
Je snapt mijn punt. (MES-PUN INTENDED)
Hoe schrijf je meer show don’t tell?
Zoek de bijvoeglijke naamwoorden op en probeer die zinnen uit te pakken met werkwoorden.
‘Mijn moeder is altijd humeurig in de ochtend’ verander je in:
‘Bij het opstaan zegt ze niet eens ‘Goedemorgen’. Ze schenkt alleen koffie voor zichzelf in en als ze de deur uitgaat, wordt de deur met een bons dichtgeslagen.’
🤹🏽 Quote om te onthouden:
“Crying does not indicate that you are weak. Since birth, it has always been a sign that you are alive.”
― Charlotte Brontë, Jane Eyre
🤓 Boek om te lezen:
Het parfum (Das Parfum: Die Geschichte eines Mörders) van Patrick Süskind. Een roman over een moordenaar in de 18de eeuw die het voorzien heeft op maagdelijke meiden met rood haar.
Het boek laat je alles ruiken.
Het was het favoriete boek van Kurt Cobain en is ook een van mijn favoriete boeken.
Hier de link.
