In het eerste hoofdstuk van de film The triangle of sadness krijgen de modellen Yaya (Charlbi Dean) en Carl (Harris Dickinson) ruzie in een fancy, duur restaurant.
Zij zegt ‘Dankjewel’ als het eten op is. Die opmerking pikt hij op als ‘Ik moet nu betalen.’
Dat is precies wat hem mateloos irriteert, omdat ze eerder op de dag had gezegd dat zij het etentje zou betalen.
Waarna zij roept: ‘Waar maak je je in godsnaam zo druk over?!’
De modellen Yaya en Carl.
Ze kibbelen er een aantal scènes over door en we komen erachter dat er meer speelt.
Zij wordt als vrouwelijk model drie keer meer betaald dan hij. Kortom: zij heeft meer geld op dit moment.
Zij vindt het fijn als een man af en toe de gentleman speelt door bijvoorbeeld het eten te betalen. Het gaat haar niet om het geld, maar het gebaar.
Hij streeft naar gelijkwaardigheid in de relatie en verafschuwt dit nep-feminisme van haar. Gelijkwaardigheid eisen, maar wel verwachten dat de man de gentleman-rol op zich neemt.
Zij ergert zich eraan dat hij haar beschuldigt van gierigheid. Terwijl ze alles voor hem betaalt. Van het hotel tot zijn kleding.
Hij vindt dit stom, want de hotelovernachting is door een bedrijf betaald en het shirt was maar een paar dollar.
Zij is zich er hyperbewust van dat schoonheid tijdelijk is. Als ze zwanger of te oud wordt, is het gedaan met haar modellencarrière. Een manier om te overleven is een trofeevrouw worden voor een rijke stinkerd. Iets wat ze oprecht overweegt.
Hij is ervan overtuigd dat haar liefde voor hem alleen maar zal groeien en dat ze daarom voor altijd bij elkaar zullen blijven.
Ze vinden elkaar in de hotelkamer als zij eerlijk bekent af en toe manipulatief te zijn. Ze gedroeg zich manipulatief in het restaurant door de suggestie te wekken dat hij zou betalen. Hij waardeert haar eerlijkheid en zelfkennis enorm en daardoor is de spanning van de ruzie weg.
In het allerlaatste hoofdstuk van de film (uren verder 🤮 (if u know u know)), belanden ze als influencerstel op een onbewoond eiland met een aantal rijke stinkerds, een piraat en de schoonmaakster van een cruise voor superrijken.
Overleven op een onbewoond eiland
De rollen zijn nu omgedraaid. De schoonmaakster die als enige kan vissen en vuur kan maken, buit haar positie uit en eist de macht.
Carl wordt zelfs haar trofeeman en hij accepteert deze rol. Want in ruil voor intimiteit krijgt hij zoute sticks en meer voedsel dan anderen.
Yaya is stikjaloers. Waar is de liefde voor elkaar heen? Waar is de gelijkwaardigheid?
Een ingewikkelde driehoeksverhouding (van treurigheid) is ontstaan, met een bizarre afsluiting.
Je bekijkt The triangle of sadness in de bioscoop.
