Lieve vreemdeling,
Ik vind het niet erg om over het hoofd gezien te worden. Het past een beetje bij mijn gevoelige karakter.
Mijn behoefte om niet op te vallen.
Het middelpunt van de aandacht…
Wat heb je eraan als je je alleen maar bezwaard voelt of de rest wel genoeg aandacht krijgt?
Nee.
Maar als ik om aandacht vraag. Gewoon omdat ik iets wil weten. Iets belangrijks heb toe te voegen aan het gesprek. Of geholpen wil worden.
Als je dan genegeerd wordt…
Dan gebeurt er iets in mij dat nauwelijks met woorden samen te vatten is.
Een zwaarte. Een diepe teleurstelling.
Ik merk het in mijn lijf. Dat gebiedje precies onder je ogen begint te branden. Een vreemde moeheid in mijn lijf maakt me meester. Een loom gevoel. Het plezier en de onschuld zijn weggezogen uit mijn lijf.
Ik kan wel gewoon antwoorden, maar elk woord dat ik uitspreek, voelt niet meer hetzelfde.
Het enige wat ik dan echt wil, is gewoon volledig verdwijnen.
Letterlijk.
Telefoon uit.
Huis of gebouw uitlopen. Wegwezen.
Onvindbaar zijn.
Terwijl je diep vanbinnen gewoon gevonden wil worden.
Iemand die me wel ziet.
Oprecht naar me luistert.
Me serieus neemt.
Me begrijpt.
Aanvoelt.
Ik heb weleens het idee dat de gevoelige kunstenaar gevonden wil worden.
Neem bijvoorbeeld Jimi Hendrix. Dat was een verlegen man.
Jim Morrison was extreem verlegen.
Kurt Cobain ook.
Toch vonden zij via hun kunst een manier om te bloeden op het podium.
En ze vonden helaas ook een manier om de pijn en schaamte of wat ze ook voelden te verdoven.
En ze gingen eraan ten onder.
Het enige wat ze wilden, was gevonden worden. Maar onze samenleving wil mensen niet vinden. Onze samenleving wil mensen bewonderen (of negeren).
Maar bewondering was niet wat Jim, Kurt of Jimi zochten.
Nee.
Ze wilden gevonden worden. Misschien wilden ze via hun kunst juist wel zichzelf vinden. Zonder de ander.
Ze zijn in ieder geval verdwenen op hun 27ste van deze wereld.
En de grap is dat we ze nu niet fysiek kunnen bewonderen. We kunnen ze alleen maar vinden met wat ze achter hebben gelaten.
Hun muziek.
Als je gevonden wil worden, maak kunst.
Maar verdwijn alsjeblieft niet.
Oké?
Liefs,
Tomson
