🍿 Vier kijktips bij je najaarsdip

Als je zelf in een donkere fase zit, klikken donkere kunstwerken veel beter.

Het is alsof je op een diepere laag de boodschap van de film of tv-serie begrijpt.

Dit klinkt gek, maar het werkt troostend.

En veel beter dan ‘blije’ films en tv-series.

Tijdens mijn depressie heb ik een seizoen van Friends bekeken. Ik moest wat en heb dus nul keer gelachen. Het klikte gewoon niet. Het voelde als een andere wereld aan. Ik ging me er ook heel vaag door voelen. Als een slechte drugstrip.

Het heeft mijn relatie met Friends verpest. Ik kan geen enkele clip meer kijken zonder een nare bijsmaak te krijgen. Echt walgneigingen krijg ik ervan. Vooral dat gelach dat van het publiek komt en waarschijnlijk in de montage is opgepoetst, is niet te doen. Ik werd er helemaal gek van.

Nee.

Wat je moet doen, is volledig in je gevoel hangen en dan donkere kunst kijken.

Daarom een aantal tips van mij (ik heb het er vaker over):

​

1. A Serious Man De meest serieuze film van de Coen-brothers. Over een joodse leraar die zijn leven langzaam uiteen ziet vallen en hij kan helemaal niets doen om het te stoppen. Zijn vrouw gaat vreemd. Zijn zoon heeft gedragsproblemen. Een studente beschuldigt hem van grensoverschrijdend gedrag. Zijn niet zo snuggere broer veroorzaakt problemen. Dan vindt de dokter ook nog iets verdachts in zijn lichaam. Die hele film is een metafoor voor fatalistisch ingestelde mensen (zoals ik). Koop of huur ‘m.
   ​
2. Palm Springs Deze intelligente romcom blijf ik elke drie maanden herbekijken. Over Niles die in een tijdloop zit. Elke dag beleeft ‘ie opnieuw. Hij houdt er een heel nihilistisch wereldbeeld op na. Want ja… Elke dag is hetzelfde. Er is geen zin. En dan komt een interessante vrouw per ongeluk ook terecht in die tijdloop en begint ‘ie zowaar gevoelens te krijgen. IS LIEFDE DAN TOCH HET ANTWOORD IN DIT LEVEN? Dit klinkt gek, maar ik blijf lachen om elk nihilistisch grapje in de film. Bekijk de film op Amazon.
   ​
3. Synecdoche, New York Oké. Dit is echt een arthousefilm. Van de fantastische scenarioschrijver Charlie Kaufman (o.a. van Eternal Sunshine of the Spotless Mind). Dus houd daar rekening mee. Maar als je in de film zit, laat je er dan in meezuigen. Want het wordt absurder en absurder. De toneelregisseur Caden is duidelijk depressief. Hij wordt overal gelauwerd, maar zijn vrouw trekt zijn zwaarte niet meer en vertrekt en neemt hun kind mee. Dan begint hij aan zijn meest ambitieuze project ooit. Hij bouwt New York na in een loods en laat acteurs hem en alle mensen die hij kent spelen. Daarna laat hij andere acteurs weer die acteurs spelen. Snap je het nog? Het is zo symbolisch en zit vol metaforen. Af en toe duikt ‘ie op bij een streamingdienst. Film1 heeft ‘m. Of je huurt ‘m.
   ​
4. The Leftovers Ik krijg altijd kippenvel bij deze tv-serie. Als er één serie donkere, zinloze gevoelens begrijpt, is het deze. Elk seizoen is een kunstwerk op zich. 2% van de bevolking verdwijnt uit het niets. WEG. We volgen een uiteengevallen familie in een klein stadje en hoe die worstelt met de gevolgen hiervan. De politiechef die last krijgt van black-outs en op gekke plekken wakker wordt. Zijn vrouw heeft zich aangesloten bij een sekte en praat niet meer met hem of anderen (dat is het hele idee van die sekte). Zijn dochter is duidelijk depressief en zelfdestructief. Zijn zoon is verdwenen en sluit zich aan bij een gast die zegt pijn te kunnen verlichten door te knuffelen. En dan is er nog Nora, de love interest van de politiechef. Zij heeft als een van de weinigen op aarde twee kinderen én haar man verloren door de ‘verdwijning’. Haar broer is de pastoor van de kerk en die denkt dat God een speciale boodschap voor hem heeft. Hij is het meest tragisch-komische personage. Je gaat van hem houden. Echt. Kijk naar deze serie. DE BESTE DIE ER OOIT GEMAAKT IS (samen met The Bear). Je bekijkt hem op HBO Max.

​

Kijk dan wat een serieuze man (tip 1):

Existentiële romcom (tip 2)

Ken je ze (tip 3)?

Dat lichaam en Nora 😏 (tip 4)