🪐 Schokkende docu over een kunstenares in wording
(Beste docu van het jaar, hoor. Echt!)
Lieve vreemdeling,
Bij het afstuderen aan de kunstacademie Beaux-Arts in Parijs hoort Apolonia dat haar persoonlijkheid interessanter is dan haar kunst…
Au.
Dit wordt gefilmd door haar Deense vriendin Lea Glob, in de documentaire Apolonia, Apolonia.
Apolonia vraagt zich na haar eindexamenoordeel hardop af of een mannelijke student ook zulke kritiek zou krijgen. Dat hun persoonlijkheid boeiender is…
Een paar maanden na haar afstuderen komt ze tot de conclusie dat bijna al haar Parijse vrienden niet haar vrienden waren.
Nog een keer au.
Ze kwamen slechts bij haar langs omdat ze jarenlang in een oud theater van 400 m² woonde, dat ooit door haar ouders was opgericht.
Maar nu ze dat pand noodgedwongen moest verlaten door projectontwikkelaars, zijn ook deze mensen uit haar leven verdwenen.
Ze komt tot een treurige conclusie:
- Ze heeft geen zakennetwerk om haar kunst te verspreiden.
- Geen huis meer.
- Weinig vrienden.
- Weinig erkenning van de kunstacademie.
- Ontevreden over haar eigen kunstwerken.
Ze besluit naar Amerika te gaan, om daar een doorbraak in de kunstwereld te forceren.
Ze belandt via New York in Los Angeles, waar ze een excentrieke zakenman ontmoet.
(Echt. De kleding van die man. Wtf.)
Zijn verdienmodel: opkomende artiesten huisvesting geven en ze tien schilderijen per maand laten maken. Zodat hij ze aan zijn netwerk kan verkopen.
Heeft ze haar ziel aan de duivel verkocht als ze met hem in zee gaat?
Hij opent deuren voor haar. Maar het voelt ook aan alsof haar talent wordt misbruikt.
Een oud-leraar prikt zo door de kwaliteit van de schilderijen die ze in Amerika maakt heen: “Je stopt er te weinig tijd in en je maakt ze niet met liefde.”
Weer au.
Ze reist gelukkig terug naar Europa, waar de worsteling van haar kunstenaarsbestaan doorgaat. Net zoals de worsteling van het leven…
En dan is er nog haar goede vriendin Oksana. Een feminist en activist uit Oekraïne. Die komt ook maar niet echt vooruit in het leven sinds ze in elkaar is getrapt door de Russische geheime dienst.
De moeder en Apolonia omschrijven haar leven als ‘droevig aan de keukentafel zitten met anorexia’…
Au.
De documentaire Apolonia, Apolonia volgt in totaal 13 jaar lang de excentrieke Frans-Deense kunstenares Apolonia. Gefilmd dus door Lea Glob.
Inmiddels is ze beroemd (geen spoiler). Maar dat wisten ze helemaal niet toen ze begonnen met filmen.
Je denkt dat de docu over de ‘opkomst’ van Apolonia gaat. Maar dat is niet zo. De docu gaat over hoe ze haar boodschap in de kunst vindt. En over vriendschap tussen vrouwen. En uiteindelijk ook over het leven zelf.
- Teleurstellingen.
- Twijfel.
- Tragedies.
- Oververmoeid zijn.
- Worsteling met eten.
- Geboorte.
- De dood.
Ik was na het kijken helemaal emotioneel van slag en tegelijkertijd helemaal geïnspireerd.
Ik voel me ook een Apolona. Haar twijfel over de richting van haar kunst, de geldzorgen, het gebrek aan bevestiging van de wereld over je kunst, het gesprek met haar oma die eigenlijk zegt: ‘Zoek een normale baan’ en tegelijkertijd zegt: ‘Volg je roeping, als je daar zo zeker van bent.’
En die camera is bijna overal bij. Het is zo goed gemonteerd en gefilmd.
Dit is de trailer
Hier bekijk je de docu op 2doc: []
Liefs,
Tomson
