Ken (van Barbie) die het patriarchaat start in Barbieland.
Hoe verzin je het 🤣.
En op het einde (kleine spoiler), wil Ken Barbie kussen. Maar ze weigert. Want ze vindt Ken leuk, maar niet zo leuk. Ken moet stoppen met zo obsessief achter haar aan zitten. Hij heeft ook een eigen leven.
Zo modern dat het huwelijk niet meer het hoogst haalbare is in het leven. En zo melancholisch…
Goed.
Barbie krijgt een existentiële crisis.
Deze film is blockbustervermaak + intellectuele prikkeling in een.
Zoveel grapjes in dialoog en beeldtaal. Je moet ‘m nog een keer bekijken om het allemaal mee te krijgen.
En ja, ik voelde me aangesproken als man.
Zoals: “It’s like I’ve been in a dream where I was really invested in the Zack Snyder cut of ‘Justice League’.”
En: “Oh my God! You’ve never seen ‘The Godfather’? This movie is a rich blend of genius and a triumph that Robert Evans…”
Au.
De film gaat over stereotype Barbie (Margot Robbie), die erachter komt dat ze minder perfect is dan ze dacht.
Ze heeft opeens platvoeten. (Die heb ik ook, au.)
En ze denkt opeens na over haar eigen sterfelijkheid. (Dat doe ik ook, au.)
Ze moet naar de ‘echte wereld’ om de oorzaak van dit probleem te vinden en ze neemt per ongeluk Ken (Ryan Gosling) mee.
Nou, de ‘echte wereld’ is natuurlijk niet zo perfect als Barbieland. Barbieland is een vrouwenwereld. Elke avond vriendinnenavond. Elk deel van de dag een andere outfit.
De mannen die er zijn, leven alleen om de aandacht van de vrouwen te krijgen.
Zoals de voice-over zegt:
Barbie has a great day every day. Ken only has a great day if Barbie looks at him.
Maar in de ‘echte wereld’ blijkt er een patriarchaat te zijn. De mannencultuur is dominant.
Barbie raakt helemaal in de war, terwijl Ken geïnspireerd terugkeert naar Barbieland om daar de mannen de baas te laten worden.
Het is zo grappig.
Ken probeert de macht te grijpen in Barbieland.
De boodschap in de film is driedubbellaags.
De film geeft kritiek op het eenzijdige perfectiebeeld dat Barbie uitstraalt:
knap, slank, blond, succesvol, wit.
Maar bevestigt tegelijkertijd waar Barbie voor staat:
een ode aan vrouwelijkheid, feminisme en vrouwenvriendschap.
Gloria’s (America Ferrera) monoloog aan het einde van de film over hoe verwarrend het is om een vrouw te zijn, is een bull’s-eye-monoloog.
Je mag dun zijn, maar niet te dun. Je mag een manager zijn, maar je moet dan niet gemeen doen. Je moet als moeder liefde hebben voor je kinderen, maar je mag niet de hele tijd praten over je kinderen. Etc. Etc.
En de kritiek op hoe er met Ken om wordt gegaan, is ook goud.
In actiefilms heeft de vrouw altijd een bijrol: knap, jong, in dienst van de held als minnares.
Maar Ken heeft precies hetzelfde lot in Barbie. Knap, leeghoofdig, in dienst van de vrouw.
Het was ook voor Ryan Gosling de reden om Ken te spelen.
Toen de eerste trailer van Barbie online kwam, noemden ze de 42-jarige acteur ‘te oud’ voor de rol van Ken. Afgelopen week reageerde Gosling op deze age-shaming, in een interview met tijdschrift GQ. In de zestig jaar dat de mannenpop bestaat, maakte nooit iemand zich druk om Barbies beau, betoogde hij. ‘En nu is het plotseling: ‘We geven om Ken.’ Welnee. Jullie hebben nooit om Ken gegeven. Als je écht om Ken geeft, weet je dat niemand om Ken geeft. Nogal hypocriet.’
Grappig dat het nu eens de man is die wordt gereduceerd tot nietszeggende armcandy, maar je kunt Ken ook zien als de kanarie in de kolenmijn – hoe krachtiger de vrouwelijke personages, hoe groter het risico dat de man een ‘personage als bijzaak’ wordt, zoals regisseur Greta Gerwig Ken omschreef: grappig en sneu.
En het is grappig. Blijkbaar vinden ‘we’ het moeilijk om een balans van gelijkwaardigheid te vinden in verhalen met sterke hoofdpersonages.
Nog een side note over wat de film Barbie nog interessanter maakt.
Fantastische indie-regisseur en scritschrijver Greta Gerwig maakte Barbie.
Greta Gerwig heeft de film geregisseerd.
Zij heeft ook Lady Bird (2017) gemaakt. Een heel mooie film over een alternatief tienermeisje dat opeens aandacht krijgt van de knapste jongen van de school en zich probeert te mengen met de populaire meiden. Die staat op Amazon Prime.
De man van Greta, Noah Baumbach, heeft Greta geholpen met het script van Barbie.
Hij is ook regisseur en scenarist van heel mooie familiedramafilms.
Zoals Marriage Story, The squid and the whale en mijn favoriet The Meyerowitz Stories.
