Als je niet oppast, ben je een slaaf van je heftige gevoelens en je negatieve gedachten in je leven.
Een manier om hier controle over te krijgen, is mediteren. Op die manier train je je observatievermogen van wat er in je lichaam en hoofd gebeurt.
De andere methode is een dagboek bijhouden. Want je vergeet zo snel weer die existentiële crisis van drie weken geleden. Voor je het weet zit je weer in een nieuwe crisis. Dan lijken al die gedachten nieuw en weet je ook niet meer zo goed hoe je er de vorige keer uit bent gekomen.
Kortom: een dagboek bijhouden houdt je bij de les.
Ikzelf noem dat van mij geen dagboek, maar logboek. Dagboek voelt voor mij te zwaar aan. Dat geeft me het idee dat ik al verhalend mijn avonturen neerpen van vandaag.
Met een logboek zet ik een streepje en dan schrijf ik op wat ik net heb gedaan, waar ik over nadenk en wat ik nog ga doen.
Als dit ook niet helemaal je ding is, is er een nog slankere methode. Vooral geschikt als je van lijstjes houdt.
Niet een ‘te doen-lijstje’ maar een ‘wat heb je gedaan’-lijstje.
- Je hebt iets gedaan, noteer het.
- Je hebt iets opmerkelijks gevoeld, noteer het.
Nogmaals: het doel is om uit die dagdroomsleur te komen, waarbij je als een dolle hond achter je prikkels aanrent en je ’s avonds nog steeds het idee hebt dat je te weinig hebt gedaan.
Het ‘wat heb je gedaan’-lijstje ontslaat je van dit gevoel.
Liefs,
Tomson
