Ik zoek niet zo vaak de lyrics van liedjes op, want dat stelt altijd teleur.
Dat ligt niet aan de poëtische kwaliteiten van de muzikant, maar aan mijn oren.
Ik hoor altijd andere teksten dan er daadwerkelijk gezongen worden. Een mondegreen heet dit. Ook wel mama appelsap genoemd.
Je hebt van die mama appelsapjes waarbij mensen beetje maffe dingen in teksten horen.
Zoals “Luilak, hang je tas op… Luilak, pak die zak, PAK… Luilak, hang je tas op… Luilak, hang het op” bij dat liedje Alane van Wes. Hier het moment.
Maar ik hoor dus bij muziek niet willekeurige Nederlandse woorden, maar diepe melancholische boodschappen (in de taal van het liedje) die dus helemaal niet gezongen worden.
Ik denk niet dat het aan mijn oren ligt, maar gewoon aan mijn ziel.
Misverstand vergeten
Overal waar je kijkt, zie je altijd jezelf. Dat geldt ook voor onze oren.
We horen waar we in ons hoofd mee bezig is, met misverstanden tot gevolg. Althans, in gesprekken met anderen.
Dat heb je toch ook wel eens? Dat je op iets reageert en die persoon je heel vreemd aankijkt, en je er dan pas achterkomt dat die persoon iets heel anders vroeg of zei.
Ik zou je nu graag een voorbeeld geven van zo’n misverstand dat ik had, maar ik heb de gave om dit soort schaamtevolle momenten automatisch te wissen.
Maar wat dan weer niet gewist wordt, is de herinnering dat ik de wc in een Spaans kroegje zocht en in de bezemkast terechtkwam en niet durfde eruit te stappen omdat mensen dan zouden zien dat ik in de bezemkast terecht was gekomen. Dus wachtte ik in het donker tot mijn nep-plas voorbij was en ging vervolgens heel subtiel naar buiten naar het terras met nog steeds een volle blaas.
Keeping up appearances.
Belangrijk.
Maar voor wie vraag je je af?
Tja, ik heb daadwerkelijk geen idee.
Ik snap soms echt niets van mezelf.
Goed.
Eén misverstand dan dat ik wel heb onthouden.
Iemand vroeg: “Wil het lukken?”
En ik verstond: “Ben je aan het rukken?”
Ik vertel maar niet wat ik aan het doen was, maar het had niks met trekken te maken, oké?
En dan nog even een Mondegreen.
Het liedje Smells Like Teen Spirit van Nirvana. Ik hoor elke keer weer zulke andere woorden erin dan kurt cobain schreeuwt.
Waar hij bijvoorbeeld de hele tijd “Hello, hello, hello” zegt, hoor ik altijd “I know, I know, I know” wat ik een veel poëtischer vind eigenlijk.
Bij welk liedje hoor jij altijd de songtekst verkeerd?
Liefs,
tomson
ps woensdag tips voor minder smartphone gebruik. En vrijdag of je telefoon je nou wel of niet afluistert.
