Hey jij,
The Smiths, een bandje uit de jaren ’80, hebben een nummer dat Pretty Girls Make Graves heet. Nou. Dat doen knappe vrouwen zeker. Knappe mannen ook trouwens. Die kunnen iets met hun uiterlijk wat anderen niet kunnen. Mensen zijn graag in de buurt van knappe mensen. En vervolgens raak je ze kwijt en blijf je achter met een grafstemming.
Sommigen knappe mensen weten half niet hoe knap ze zijn. En sommigen weten maar al te goed hoe knap ze zijn.
Knappe mensen fascineren me. Hoe anderen erop reageren. Hoe eenzaam ze zelf kunnen zijn. Of hoeveel zelfvertrouwen ze juist door hun uiterlijk krijgen. Of juist heel wantrouwig worden hoe echt andere mensen met ze zijn. Het ene voordeel komt met heel veel nadelen.
Net zoals het nadelen heeft als je partner heel knap is. De cynicus Antisthenes (grondlegger van de cynische, filosofische stroming in het oude Griekenland) vatte het zo samen:
What sort of woman should one marry? If she’s beautiful, you’ll not have her to yourself; if she’s ugly, you’ll pay for it dearly.
Het heeft iets verlammends als een te knap persoon jou aandacht gaat geven, toch?
Dan denkt je hoofd: ‘Dit klopt niet. Knappe mensen zoeken knappe mensen. Wat zien zij in mij wat ik niet in mezelf zie?’
En dan? Ga je op die charmes in? Denk je: ‘Fuck it. Als het een leugen is, ben ik in ieder geval misbruikt door een knapperd.’ Dan neemt niemand die zoete herinnering ooit van je af. Of bewaar je juist afstand?
Ik heb wel eens gedanst met een te knappe vrouw. Ik zat in de eerste en zij in de derde klas. Op een schoolfeest in de aula. Waarom koos ze mij uit om mee te dansen? Of nou. Het ging iets anders. Haar vriendin danste met haar vriendje. Dat vriendje sprak mij aan. Om met de knappe meid te dansen. Ze heette Britt overigens. Ik verlamde tijdens de dans volledig. Ik wist niet wat ik moest zeggen of doen. De muziek stond te hard. Haar mond was te dicht bij mijn oor. Nadat het nummer af was gelopen, gingen we uit elkaar. Weet je wat het ergst was? Ik zocht daarna mijn vrienden op en vertelde dat ik met Britt had gedanst. Niemand geloofde me.
Het nummer Pretty Girls Make Graves zelf gaat overigens niet over knappe meiden die mensen in een grafstemming achterlaten, maar over een vrouw die graag seks wil met de zanger. Maar de zanger vindt dit iets te direct. Hij vindt zich te gevoelig voor deze avances.
Upon the sand, upon the bay
“There is a quick and easy way”, you say
Before you illustrate
I’d rather state
I’m not the man you think I am
I’m not the man you think I am
Interessant detail. Er hing altijd een mysterie rondom zanger Morrisey heen, over zijn seksuele geaardheid. Inmiddels is duidelijk geworden dat hij aseksueel is. De worsteling met deze vorm van seksualiteit zie je terug in deze lyrics.
I could have been wild and I could have been free
But nature played this trick on me
She wants it now
And she will not wait
But she’s too rough
And I’m too delicate
Het nummer eindigt als een echt verhaal. Een andere man gaat er met de opgewonden vrouw vandoor. Alleen dat zit Morrisey ook niet helemaal lekker.
Then, on the sand
Another man, he takes her hand
A smile lights up her stupid face
(And well, it would)
I lost my faith in womanhood
I lost my faith in womanhood
I lost my faith
The Smiths – Pretty girls make graves (Youtube)
Of via Spotify
Liefs,
Tomson
PS Ik weet het… Wat voor de een knap is, is voor de ander afgrijselijk. Maar toch. Sommige mensen ontstijgen dat niveau met hun schoonheid.