|
Hey jij, #049 Jij bent niet het antwoord op dat eenzame gevoel Alcohol laat me mijn diepste verlangens uitvoeren die ik liever niet wil uitvoeren als ik nuchter ben. Want jij bent niet goed voor me. Je houdt me tegen in mijn groei als mens. Je hebt niet per se hetzelfde beeld bij de toekomst als dat ik heb. Ik ben denk ik nog steeds verliefd op je. Jij ziet mij ook nog steeds staan, maar echt voor me gaan is denk ik niet iets wat nog gaat gebeuren dit leven. Dus waarom heb ik je gebeld om drie uur ’s nachts? Waarom stond ik vorige maand op vrijdagavond plotseling voor je deur? Waarom heb ik je nieuwe foto op IG geliket? En waarom dat hartje van een foto van jou van drie jaar geleden? Alcohol laat me dingen doen die ik helemaal niet wil. Mijn verlangens zijn niet goed voor me. Ze houden me tegen. Ze vernietigen mijn zelfbeeld. Juist dat beeld dat ik de afgelopen maanden met zoveel moeite heb opgebouwd van mezelf. Wie ik wil zijn. Waar ik voor wil gaan. Dat jij niet het antwoord bent op dat eenzame gevoel. Al die overtuigingen. In slechts een paar avonden verpest. Ik kan de wijn de schuld geven. Maar dat is denk ik te makkelijk. De enige die ik de schuld kan geven is mezelf. Dus dat doe ik nu. Mezelf haten voor mijn zwaktes. #050 Ik voel te veel Ik kan iets wat jij niet kan. Voelen wat jij voelt. Ik voel het zelfs beter dan jijzelf. De enige kunst is om de juiste woorden te vinden zodat we elkaar beiden begrijpen, in wat jij voelt. Ik kan het bij iedereen. Ik voel het gevoel van zoveel mensen, dat ik me wel eens afvraag wat ik nou zelf voel. Oh, let niet op mij, ik red me wel, denk ik dan. Maar ja. Als ik verdrietig ben. Gewoon echt verdrietig. Ben ik dan overprikkeld? Heb ik iets te veel van iemands mood overgenomen of is er iets met mij aan de hand? Ben ik eenzaam omdat jij eenzaam bent of ben ik eenzaam omdat ik zelf door niemand wordt gevoeld? Voelen wat een ander voelt gaat me gemakkelijk af. Voelen wat ik zelf voel, meh, niet echt. Misschien durf ik het niet bij mezelf. Bang dat het te heftig is en verschuil ik me maar achter die van anderen. Ja, het put me uit. Ja, soms kan ik iemand helpen. Maar vooral ja: dan hoef ik zelf niets te voelen. Dat gekke idee als ik intune op mezelf dat er misschien wel niets te voelen valt… #051 Nog een rondje dan maar? Dit is geen goede dag. Maar ik ben wel nuchter. Ik kan mezelf nog in bedwang houden om binnen te blijven. Om niemand uit te nodigen. Om niet de kelderkast in te duiken en naar het waarschijnlijk niet te zuipen kerstcadeau van drie jaar geleden te grijpen. Mijn hoofd gaat van: waarom doe ik het mezelf aan, maar ik doe het voor een beter bestaan. Mijn hoofd gaat van: wat maakt nou nog een keertje uit? Een cheat day… Niemand die het ziet. Mijn hoofd gaat van: je hebt het al 28 dagen volgehouden. Dan lukt de komende 56 dagen ook nog wel. Mijn hoofd gaat van: je bent een mislukkeling als je niet eens een maand kan volhouden. Maar het is zo zwaar. Ik heb zo weinig meer te doen, dan alleen maar denken aan dat wat ik mis. Als ik gewoon wat drink, is dit gepieker in ieder geval even voor een paar uur voorbij. Ik weet wel beter. Ik weet wel beter. Een slok verwijderd van zelfdestructie. Een slok verwijderd van verstoten worden van mijn familie en vriendengroep. Een slok verwijderd van leverkanker en een werkloos bestaan. Een slok verwijderd van de waanzin. En toch wil ik er eentje drinken. Eentje maar…  |