|
Lieve vreemdeling, Nog vier maanden en het jaar is voorbij. Dit klinkt als een open deur. Maar sinds ik ondernemer ben, leef ik van btw-aangifte naar btw-aangifte 😂. Nou. Ook niet helemaal waar. Het is meer dat de boekhouder (en trouwe psychokiller fan) een week voor de deadline vraagt naar waar mijn bonnetjes blijven. Ik heb een keer een dag te laat mijn belastingschuld betaald. Toen kreeg ik een hele strenge brief van de belastingdienst dat ze het door de vingers zouden zien. Een keer was ik faliekant te laat. Toen mocht ik daarbovenop een boete betalen van 50 euro. 👍🏻 Leuker kunnen we het niet maken. Maar goed. Aan het einde van het jaar wordt het boekjaar gesloten en het zou wel fijn zijn als ik voor die tijd mijn novelle Lieve vreemdeling heb uitgegeven. Dus daar ben ik atm mee bezig. Vooral het aansturen van mijn taalnazi’s, nadenken over promo-materiaal en bezig met een nieuwe cover. Als ik een ontwerp heb, zal ik het delen in deze mail. Daarnaast ben ik aan iets nieuws begonnen. Ik weet niet zo goed hoe ik het moet uitleggen. Het is tweeledig. Ik ben twaalf teksten aan het maken over hoe melancholie een medicijn kan zijn in jouw leven. De andere twaalf teksten zijn proza-achtige teksten over de melancholie. Ik zit erover na te denken om deze mailtjes te bundelen en als een course digitaal te verkopen via mijn webshop. Aangezien zoveel mensen worstelen met hun gevoelens na een verlies (relatie, baan, vriendschap, familielid of bekende) en in mijn dm’s sliden. Dan kan ik ze subtiel wijzen op mijn teksten over hoe om te gaan met dit gemis, via de melancholie. Krijgen ze in eenentwintig of dertig dagen deze mails te lezen. Maar, niet voordat ik deze teksten met jou heb gedeeld, trouwe lezer. Dit zal via de dagelijkse mail gebeuren ergens eind september of begin oktober. Daarnaast stap ik sinds twee weken elke werkdag om 4.45 uur mijn bed uit om vanaf 5 uur te gaan schrijven aan mijn nieuwe roman 🤓. Tot 7.00 uur. De werktitel is: De hedonist of De mysterieuze verdwijning van Ziggy Sterrenstof Vanaf half 9 schrijf ik verder aan mijn dagelijkse mailtjes, doe ik de administratie en lees ik tussendoor een boek. Ik ben begonnen aan De 120 dagen van Sodom van Markies de Sade. Hahahahahaha. 400 pagina’s aan smerigheid uit de 18de eeuw. Leuk is anders, wel interessant. Maar daarover binnenkort meer in je mailbox. Tot morgen.
Liefs, Tomson PS Ja om 5 uur sta ik op ja. Het is een heel wonderlijk gevoel als je om 7 uur al 2.500 woorden hebt getikt en beseft dat de rest van Nederland nog aan de koffie moet. De rest van de dag zit ik in een soort spirituele schrijfflow. Absurd. Daarover misschien later meer. Doei. PPS Word mijn engel  |